“เสียงน้ำหรือเปล่าคะพี่อลัน”
น้ำเสียงดีใจของเธอทำให้เขาครางรับในลำคอ ผู้ชายที่ดูเคร่งขรึมติดจะเย็นชาอย่างเขาคาดเดาอารมณ์ได้ยากยิ่ง
เบื้องหน้าคือน้ำตกใสไหลเย็น พิมพ์บงกชอ้าปากค้างตาโต เธอรู้สึกกระหายน้ำเพราะกินน้ำทะเลเข้าไปพอสมควร ในขณะที่เนื้อตัวก็เหนียวเหนอะไปหมด ถ้าได้อาบน้ำชำระร่างกาย คงจะดีไม่น้อย
อลันวางหญิงสาวที่เขาแบกอยู่ลงริมน้ำ เธอกวักน้ำมาดื่ม ก่อนจะล้างหน้า น้ำเย็นฉ่ำให้รู้สึกสดชื่นไม่น้อย
เธอเห็นเขาใช้มีดตัดลำไม้ไผ่ข้างน้ำตก ก่อนจะนำมาเจาะรูด้านบนร้อยด้วยเชือกแล้วจุ่มลงไปในน้ำ
“เก่งจัง”
เธอชื่นชมเขาเมื่อเห็นเขาเอาลำไม้ไผ่พวกนั้นใส่น้ำบรรจุกลับไปกินที่ถ้ำ
“ตรงนั้นมีกล้วยป่า น่าจะพอทำให้เรามีอาหารกินในเย็นนี้” เขาชี้ไปยังกล้วยป่า เธอกลืนน้ำลายด้วยความหิวในทันที
“อาบน้ำไหม”
อลันเอ่ยถาม เธอรีบพยักหน้าทันที พิมพ์บงกชก้มมองสภาพของตัวเอง ถ้าได้อาบน้ำคงจะรู้สึกดีไม่น้อย
“รอเ
