มหาวิทยาลัยชื่อดัง_
"ในที่สุดก็ถึงวันสอบของพวกเราสักที ตื่นเต้นจังเลยเพลง" โมเน่บอก เมื่อลงรถคันประจำพร้อมกับเพื่อนสาว โดยมีพี่ชายคอยรับส่งทุกวัน
"เราเตรียมตัวมาเต็มที่แล้วนะ ต้องทำได้" ร่างบางในชุดนักศึกษาสาวจับมือหนาแน่น เรียกกำลังใจให้ตัวเอง
"ตั้งใจนะ" มิลตันบอก วางมือหนาอีกข้างลูบศรีษะเล็ก เพราะครั้งนี้มันน่าตื่นเต้นสำหรับเพลงพิณ ที่เธอยังไม่เคยสอบระบบการศึกษาในประเทศ
"ค่ะ เพลงจะทำให้เต็มที่ไปเอารางวัลจากพี่มิลเลย"
"พี่จะรอพวกเรานะ" ร่างสูงโปร่งเดินมาส่งตรงทางขึ้นบันไดตึก ปล่อยให้เพลงพิณและน้องสาวรีบเร่งไปยันลิฟท์
"มารับมาส่งทั้งเช้าเย็น กะจะไม่ให้คาดสายตาเลยหรือไงว่ะ" ชนัตถ์เอ่ยแซวขึ้น
"คนมันห่วง ว่าแต่มึงเถอะ...ทำไมมาอยู่ตึกนี้?" ร่างสูงยังควงกุญแจรถในมือ จ้องจับผิดเพื่อนชายที่ดูท่าทางมีพิรุจ
"กูแค่ผ่านมาเฉยๆ อยากมาแซวมึงบ้าง" เขารีบเดินลงไปยันลานจอดรถ ไม่ไกลจากของเพื่
