วันนี้พิชญาภาแต่งตัวค่อนข้างรัดกุมเพราะอยากปกปิดรอยรักที่เขาทำไว้ทั่วเนินอิ่ม เธอใส่กางเกงยีนขายาวกับรองเท้าผ้าใบและเลือกเป็นเสื้อเชิ้ต สีฟ้าอ่อนคลุมทับเสื้อกล้ามสีขาวทางด้านใน ใบหน้าของเธอไม่สู้ดีเท่าไหร่เมื่อเดินมานั่งข้างปัณณวรรธที่นั่งรออยู่ตรงห้องรับแขกแล้ว
“เป็นอะไรหรือเปล่าพีช” เขารั้งให้คนรักเข้ามานั่งข้างๆ
“พี่วรรธเมื่อคืนเราลืมอะไรไปอย่างหนึ่ง”
“ลืมอะไรครับ”
“เมื่อคืนที่ไม่ได้ป้องกันเลย พีชกลัวท้องและไหนจะโรคติดต่ออีกพี่พาพีชไปซื้อยาคุมฉุกเฉินได้ไหมคะ”
“พีชรออยู่ตรงนี้เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้ก็ได้”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเราก็จะต้องออกไปกันแล้ว กินข้าวเสร็จและไปซื้อก็น่าจะยังทันอยู่”
“แต่สีหน้าพีชไม่สบายใจเลย”
“ก็มันไม่ใช่มีเรื่องท้องอย่างเดียวนี่คะ พีชขอโทษนะคะ”
“ขอโทษพี่ทำไม”
“พีชขอโทษที่ต้องพูดกับพี่ตรงๆ พีชไม่รู้ว่าพี่จะเป็นโรคติดต่อหรือเปล่า”
“โธ่ เด็กโง่ ถ้าพี่มีโรคติดต่อ
