#เวย์
22.00 น.
"งี้ก็แสดงว่าไอ้พีเคมันอกหักสินะ"
เสียงทุ้มต่ำของผมว่าขึ้นอย่างพอใจพร้อมกับเหยียดยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อหลังจากเค้นถามเคสมาเกือบค่อนคืนแล้วสุดท้ายเธอก็ยอมเล่าให้ฟัง เคสมองมาที่ผมอย่างไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดก่อนที่เธอจะลุกขึ้นจากโซฟาหลังจากยอมเช็ดผมให้ผมจนแห้ง ผมมองเคสในชุดสีขาวตัวหลวมโครงที่ผมเป็นคนบังคับให้เธอใส่กับมือ...เคสดื้อน่ะกลัวจะล่อให้มานอนด้วยกันได้นี่ต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามารวมกันเลยนะ
"หน้าตาดูพอใจนะคะเวย์" ผมหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับยืนขึ้นและยักไหล่มองเคสอย่างกวนๆ
"ป่าว นี่สงสารไอ้พีเคมากๆเลยอ่ะ น้ำตาคลอเลยเห็นไหม?"
"ตอแหล..." ผมเบิกตาขึ้นนิดๆก่อนจะค่อยๆก้าวเข้าไปหาเคสช้าๆพร้อมกับจ้องเธอนิ่งๆ...เมื่อกี้ผมว่าผมได้ยินม่ผิดว่ะ เคสแม่งด่าว่าผมตอแหล!
"ด่าเวย์ทำไมเนี่ย?"
"ไปไกลๆเวย์"
เคสว่าขึ้นเสียงดังพร้อมกับเดินออกห่างจากผมที่กำลังทำท่าคุกคามเธออย่างรวด
