วิวาห์ต่างใจ

ถอดเสื้อผ้าของเธออกเดี๋ยวนี้...2

“ฉันพักที่ไหน” เหมือนพิมพ์เอ่ยถามหลังจากที่ทั้งคู่อยู่ทางแยกระหว่างโซนปีกซ้ายปีกของบ้าน

“ห้องของคุณจะอยู่ตรงนั้น” ชายหนุ่มกล่าวก่อนที่จะเดินนำหน้าหญิงสาวไป คำว่าห้องของคุณเหรอ ก็แปลว่าเธอกับเขาคงไม่ได้นอนด้วยกันใช่มั้ย แค่ได้ยินแบบนี้เหมือนพิมพ์ก็มีความหวังว่าตนเองจะรอดจากเงื้อมือเขาแล้ว ขอให้สิ่งที่เธอคิดมันเกิดขึ้นจริงด้วยเถอะ แค่จากสำนักงานเขตมาที่นี่ก็อึดอัดมากพอแล้ว อย่าให้ต้องอึดอัดมากขึ้นด้วยการร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขาเลย เอาแค่พอดีพอ

ทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง แล้วเหมือนพิมพ์ก็เอ่ยถามถึงที่สิ่งที่ตนเองสงสัยทันที

“คุณไม่ได้อยู่ห้องนี้ด้วยใช่มั้ย” คำถามนี้ของเธอมันเต็มไปด้วยความหวัง เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคำตอบที่ออกมามันจะเป็นคำตอบที่เธอต้องการ

“ใช่” คำตอบของเขาทำเอาหญิงสาวดีใจจนแทบจะกระโดดโลดเต้นเลยทีเดียว แต่ทว่าตอนนี้เหมือนพิมพ์ไม่สามารถแสดงความดีใจออกมาได้เท่านั้นเอง แต่ทว่าคนที่เห็นว่าหญิงสาวดีใจ เขาดักคอออกมาทันทีด้วยความหมั่นไส้ คิดว่าคนอย่างเขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก ในเมื่อเลือกเดินเข้ามาด้วยความโลภ สิ่งที่เดียวที่เขาจะมอบให้เธอได้ นั่นก็คือการจากไปด้วยความเจ็บปวด

“งั้นก็เชิญออกไปได้เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่พามาส่ง” เหมือนพิมพ์เอ่ยออกมาด้วยความอ่อนโยน ด้วยเพราะว่าเธอต้องการที่จะให้เขาออกไป ส่วนเขาน่ะเหรอ ถึงกับยิ้มหยัน นี่คิดว่าจะรอดเหรอ เขาคงยังไม่ได้เฉลย เธอก็เลยไม่รู้เลยว่าตนเองไม่มีทางรอดแน่ๆ

“คุณคงยังไม่รู้สินะ ว่าหน้าที่ของคุณเริ่มตั้งแต่วินาทีนี่คุณก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้แล้ว” ปราบเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มเย็น เล่นเอาคนที่ได้ฟังเขาเอ่ยออกมาต้องหน้าซีดราวกับถูกผีหลอกก็ไม่ปาน นี่เขาจะให้เธอทำหน้าที่ทั้งที่ฟ้ายังสว่างแบบนี้นี่นะ เขาเป็นโรคจิตหรือเปล่า ไม่รู้จักอายฟ้าดินเอาเสียบ้าง

“หมายความว่ายังไง” เหมือนพิมพ์เอ่ยถามออกไปราวกับคนไม่มีสติ

“ถอดเสื้อผ้าของคุณออกเดี๋ยวนี้” และแล้วคำสั่งที่ราวกับคนโรคจิตของเขาก็เอ่ยออกมา นั่นทำให้เธอถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ เขาจะให้เธอเปลื้องผ้าต่อหน้าเขา สิ่งที่เขาทำกับเธอมันร้ายกาจมากจริงๆ เหมือนว่าเธอเป็นสิ่งของที่เขาเอาไว้บำบัดความใคร่เท่านั้น นี่เธอต้องทำตามเขาบอกจริงๆ เหรอ เหมือนพิมพ์พยายามหาคำตอบด้วยการสบสายตาเขา แต่ทว่าสิ่งที่เธอพบ มันทำให้เธอรู้ว่าเขาต้องการให้เธอทำอย่างที่เขาบอกจริงๆ เธอจะรอดพ้นจากตรงนี้ไปได้ยังไง ในเมื่อเขายืนรอให้เธอทำตามคำสั่งของเขาอยู่ในตอนนี้