วิวาห์ต่างใจ

พินัยกรรม...2

เพื่อที่ท่านจะได้มั่นใจได้ว่าบุตรชายของท่านจะได้คู่ครองที่ดีอยู่เคียงข้าง คุณเจิดไม่ต้องการให้ผู้หญิงที่บุตรชายท่านคั่วอยู่มาเป็นสะใภ้ของท่าน นี่ก็เลยเป็นสาเหตุที่พินัยกรรมฉบับนี้ถูกกำหนดขึ้นมา

“ยกเลิกได้มั้ยคะ ในเมื่อลุงเจิดก็เสียแล้ว เราไม่ต้องทำตามที่ท่านต้องการก็ได้ค่ะ พิมพ์กับคุณปราบไม่ได้รู้จักกันมาก่อน จะมาแต่งงานกับตามพินัยกรรม มันคงเป็นเรื่องที่ประหลาดมากๆ เลยค่ะ” เหมือนพิมพ์เอ่ยออกด้วยความไม่ชอบใจ เธอไม่ใช่สิ่งของที่จะมาบังคับให้แต่งงานด้วย ถึงเธอจะจนเธอก็จนอย่างมีศักดิ์ศรี ลุงเจิดไม่น่าทำแบบนี้เลย เธอไม่เข้าใจในความคิดของท่านจริงๆ ปราบไม่ได้ยินดีกับสิ่งที่หญิงสาวเอ่ยกับทนายประจำตระกูลเลยแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ว่าทุกอย่างมันคือการละครที่เหมือนพิมพ์พยายามสร้างให้ตัวเองดูดี แต่เขาไม่หลงกลหรอก เธอต้องทำขนาดไหน บิดาของเขาถึงได้ทำพินัยกรรมแบบนี้ออกมา เขาล่ะสงสัยจริงๆ

“ถ้าคุณพิมพ์ไม่แต่งงานกับคุณปราบ สมบัติของคุณท่านจะถูกมอบให้องค์กรการกุศลครับ” ทนายเกียรติชัยเอ่ยออกมาตามจริง เพราะตามสลักหลังของพินัยกรรมฉบับนี้ระบุเรื่องนี้เอาไว้อยู่ เพื่อผูกมัดให้ทั้งสองคนทำตามเงื่อนไขที่คุณเจิดต้องการ

“แล้วมีทางออกให้พิมพ์มั้ยคะ” เหมือนพิมพ์เอ่ยถามอย่างสิ้นหวัง แต่ปราบไม่ได้อินแต่อย่างใดเขายังมองหญิงสาวด้วยสายตาที่ดูถูกและเหยียดหยาม นั่นเพราะว่าเขาไม่เชื่อในสิ่งที่เธอแสดงออกมา ไม่มีใครไม่ต้องการเงินหรอกนะ เขาเชื่อว่าเหมือนพิมพ์ก็เป็นเช่นนั้น เงินระดับพันล้าน ไม่มีทางหรอกที่คนไม่มีเงินอย่างเธอจะไม่โลภ แม้ว่าเขาจะมีสมบติในส่วนของตนเองอยู่มากโข แต่ทว่าจะให้เขายอมเสียสละสมบัติพวกนี้ให้เธอ หรือว่าให้องค์กรการกุศลเขาว่ามันไม่ยุติธรรมเลยสักนิด คนที่รอชุบมือเปิบในสมบัติของผู้อื่นอย่างไม่ละอาย ไม่สมควรที่จะได้อะไรทั้งสิ้น

“ไม่มีครับ ถ้าทั้งสองคนไม่แต่งงานกัน ทุกอย่างก็ต้องตกเป็นขององค์กรการกุศล แล้วหนี้สินที่พ่อของคุณพิมพ์หยิบยืมคุณท่านไว้ก็ต้องหามาใช้ทันที” ทนายเกียรติชัยเอ่ยในสิ่งที่สิ่งที่ทั้งสองคนไม่รู้ เพราะว่าเรื่องนี้เป็นความลับอย่างมาก

เงินที่นายชายกู้ยืมนั้นไม่ได้นำไปทำสิ่งไม่ดีแต่อย่างใด แต่เป็นเงินที่ใช้ส่งเสียเหมือนพิมพ์จนเธอจบการศึกษาระดับปริญญาตรี และเหมือนพิมพ์ก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย พอเธอมารู้ตอนนี้ทุกอย่างก็เหมือนมันมืดบอดเหลือเกิน

“ทำงานกันเป็นทีมสินะ” ปราบเอ่ยออกมาเสียงหยัน บิดาของเธออ้างตัวว่าเป็นเพื่อนกับบิดาของเขา ก็เพื่อเรื่องเงินสินะ เรื่องหนี้สินที่บิดาของเธอหยิบยืมบิดาของเขา มันตอบความจริงทุกอย่างแล้ว อย่ามาแก้ตัวให้เสียเวลาเลย เขาไม่มีเวลามานั่งฟังหรอกนะ แค่เรื่องที่เพิ่งรับรู้มาจากพินัยกรรม มันก็ทำให้เขาเครียดมาก แล้ว

ฝ่ายหญิงสาวเมื่อได้ยินเขาเอ่ยออกมาเช่นนั้น เธอก็มองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ ถึงแม้ว่าเธอจะจน แต่เธอก็ไม่เคยคิดอยากได้ของของใครหรอกนะ การที่เขาพูดแบบนี้ มันดูถูกกันเกินไป ทำอย่างกับว่าเธอและบิดาไม่มีศักดิ์ศรีเอาเสียเลย