อีกหนึ่งเดือนต่อมา
ตอนเช้าตรู่ของวันเสาร์ ภายในห้องรับแขกที่มีร่างสูงใหญ่ของอดัมส์กำลังนั่งดื่มกาแฟ พลิกหนังสือพิมพ์อ่านข่าวไปพลางๆ
“คุณดำคะ”
พิมพ์ลดาเรียกคนในห้อง
“พิมพ์... เข้ามาสิ”
อดัมส์ลดหนังสือพิมพ์ลงวางบนโต๊ะ ตวัดสายตามองหญิงสาวที่กำลังก้าวเข้ามาในห้องรับแขก
“คุณดำว่างหรือเปล่าคะ... พิมพ์ขอเวลาสักครู่ได้ไหมคะ”
วันนี้ต่างไปจากเมื่อก่อน ความใกล้ชิดถูกกำแพงของความถูกต้องแยกเขากับหล่อนเอาไว้ในฐานะ ‘พี่เขย’ กับ ‘น้องเมีย’ ที่ต้องวางทีท่าระหว่างกันให้เหมาะสม
วันนี้พิมพ์ลดาดูประหม่าเกร็งอย่างเห็นได้ชัด ที่จะเข้าหาอดัมส์ ที่หล่อนต้องพยายามหาโอกาสเจอเขา ก็เพราะว่าตลอดเดือนที่ผ่านมาอดัมส์มีงานยุ่งตลอด ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจากตอนที่เขาต้องพักฟื้นนานเกือบเดือน หลังจากได้รับอุบัติเหตุถึงขั้นสูญเสียความทรงจำ ทำให้มีงานสำคัญและเอกสารรอเซ็นค้างคาอยู่มากมาย
แม้ว่าแดเนียลผู้เป็นน้องชายจ
