อดัมส์ประหลาดใจ หล่อนขมิบแน่น หลืบสวาทตอดตุบๆ นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ความแข็งแกร่งของเขาแหวกกลีบเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในกายสาว
“ไม่ไหวแล้วคุณดำ... อูย”
สะโพกของพิมพ์ลดาดีดเด้งขึ้นโดยอัตโนมัติ
“โถ... ปากร้องว่ารับไม่ไหว... แต่เธอขมิบน้องชายฉันแน่นเชียวอีหนู”
พี่เขยหื่นพูดให้อาย พิมพ์ลดาอายจนไม่กล้าสบตาเขา นึกในใจว่าอดัมส์ช่างไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิง เป็นใครก็เถอะ... ถ้าโดนสิ่งแปลกปลอมขนาดใกล้เคียงแขนเด็กสอดใส่เข้ามาคับแน่นเต็มรูขนาดนี้ สัญชาตญาณแรกที่ร่างกายจะโต้ตอบได้ก็การขมิบ
“คนบ้า... อ๊ะ อูย”
ทำหน้าง้ำใส่เขา กำปั้นน้อยๆ ของพิมพ์ลดาทุบรัวที่แผงอกของเขา โกรธที่โดนแซว
อดัมส์รีบตอบโต้เอาคืนด้วยการกระเด้าหน่วงหนัก รู้สึกสะใจที่ได้แกล้งให้คนใต้ร่างครวญครางเหมือนจะขาดใจ
“อ๊อย... ”
พิมพ์ลดาโดนจัดหนักเสียจนมือไม้อ่อนเปลี้ย จากที่ตั้งใจจะทุบตีก็เปลี่ยนเป็นลูบไล้ สุดท้ายก็กอดรัดร่างกำยำท
