แต่บิดาของภูษิตาไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ท่านเดินกลับเข้ามาในบ้านไม่นานเจษฎ์ก็ได้เห็นภูษิตากับมารดาของเธอเดินออกมา แต่ท่านไม่ได้ออกมามือเปล่ากลับเอาน้ำมาถังหนึ่งก่อนจะสาดใส่คนทั้งสองจนสองหนุ่มกระโดดหลบแทบไม่ทัน ดีที่มันไม่ใช่น้ำร้อนอย่างที่นึกกลัว
“ไปเลยนะ ไอ้คนไม่มีความรับผิดชอบ ไอ้คนใจร้าย จะไปไหนก็ไปเลย อย่ามายุ่งกับลูกสาวของฉันอีก” มารดาของภูษิตาชี้หน้าสองหนุ่มด้วยความโมโห
“ไม่ใช่นะครับ ที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อจะมาแสดงความรับผิดชอบ ผมรักลูกสาวของคุณพ่อกับคุณแม่มากนะครับ และผมก็ยินดีมากถ้าเธอยอมตกลงแต่งงานกับผม ผมไม่ได้ใจร้ายนะครับ คนที่ใจร้ายคือลูกสาวของคุณพ่อคุณแม่ต่างหาก ทั้งที่ผมเอาตัวเข้ารับกระสุนแทนเค้าขนาดนี้ เค้าก็ยังใจร้ายหนีผมมาจนถึงนี่ จนผมต้องหนีออกจากโรงพยาบาลทั้งที่แผลยังสดแบบนี้น่ะ ไม่เชื่อทั้งสองคนก็ดูสิครับ”
แล้วเขาก็เปิดเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่เพื่อให้พวกท่านเห็นผ้าพันแผลที่เปื้อ
