“คุณมุก” ปุ้ยมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะเงยมองใบหน้าของเจ้านายสาวด้วยหัวใจเต้นระส่ำ ภาพความทรงจำที่พยายามลบเลือนมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเด่นชัดขึ้นมาอีกครั้ง
“ประจำเดือนมาไหม” เสียงนั้นยังคงความห่วงใยอยู่เสมอ
“เดือนนี้…ยะ…ยังไม่มาค่ะ”
“ถ้างั้นก็ตรวจ”
“ช่วงนี้หนูอาจจะยุ่งๆ เรื่องงาน ไหนจะเรื่องเรียนต่อ ประจำเดือนก็เลยคลาดเคลื่อน”
“แล้วที่ปุ้ยอาเจียนล่ะ”
“หนูอาจจะกินอะไรผิดสำแดง หรือเป็นโรคกระเพาะก็ได้ค่ะ”
“หนีอะไรก็หนีได้ แต่หนีความจริงไม่ได้นะปุ้ย ตอนนี้ปุ้ยกำลังกลัว กลัวว่าสิ่งที่คิดจะเป็นจริง แต่ก็ต้องพิสูจน์ ตรวจซะ ทุกอย่างจะได้กระจ่าง ถ้าผลตรวจบอกว่าปุ้ยไม่ท้อง ปุ้ยก็จะได้สบายใจ แต่ถ้าผลตรวจออกมาว่าปุ้ยท้อง เราจะได้มาช่วยกันคิดว่าจะทำยังไงต่อไป”
“ค่ะคุณมุก” ปุ้ยรับที่ตรวจครรภ์จากมุก แม้จะกลัว ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจยอมรับกับความจริง ลึกๆ แล้วก็ยังคงภาวนาขอแค่ให้เป็นเพราะความ
