“วันนี้เป็นป๊า แม่กับลูกก็ต้องนอนห้องป๊าสิ” วรากำลังต่อกรกับลูกชายให้มานอนที่ห้อง ยึดคำที่ทั้งคู่พูด ซึ่งแน่นอนว่าเมฆกับหมอกต้องยินยอม เพราะลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ
“ยักษ์เยอะ นอนก็ได้ วันนี้จะนอนห้องป๊า พอใจยัง” เมฆว่าปากยู่ วราพยักหน้าหงึกๆ พอใจมาก ขบขันท่าทางกระเง้ากระงอดของลูกชาย
“ยักษ์…”
“ต้องเรียกป๊าสิ” วราทักท้วง หมอกปากยู่ตามพี่ชายฝาแฝด
“ป๊าก็ป๊า ป๊าต้องนอนพื้นนะ หมอก เมฆ แม่มุกนอนบนเตียง”
“ได้เลยครับ”
“แม่ยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะนอนที่นี่”
“อ้าว” สามพ่อลูกประสานเสียงเป็นคำเดียวกัน
“เมฆกับหมอกตกลงก็นอนที่นี่ไปค่ะ แม่จะกลับไปนอนกับพี่ปุ้ยที่บ้านพัก แล้วแม่ต้องเตรียมเก็บของด้วยค่ะ พรุ่งนี้เราต้องกลับแล้ว เมฆกับหมอกลืมไปหรือเปล่าคะ”
“อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอครับแม่มุก เมฆยังไม่ได้เก็บไข่ไก่เลย” พอรู้ว่าจะต้องกลับก็ใจหาย ที่ไร่จันทรัชยังมีอะไรให้ทำอีกตั้งมากมาย
“ลุงศิราบอกจะส
