“พาพี่ปุ้ยไปร้านแว่นก่อน” เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้า เมฆกับหมอกจดจำที่แม่บอกได้ว่าให้พาพี่ปุ้ยไปร้านแว่นตาเพื่อซื้อคอนแทคเลนส์ ทั้งสองคนจับจูงมือพี่เลี้ยงคนละข้าง โดยมีฟลอยด์กับลุคเดินตามหลัง
“ทำไมต้องใส่คอนแทคเลนส์วะ เกิดอยากสวยอะไรขึ้นมาตอนนี้” ฟลอยด์พึมพำกับตัวเอง
“คุณมุกแนะนำ” ลุคตอบ แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ถามตน
“กูไม่ได้ถามมึง” ฟลอยด์หันมาเข่นเขี้ยวพูดเสียงรอดไรฟัน แต่ยิ่งเห็นหน้านิ่งๆ ของลุคและสายตาที่มองมา ยิ่งรู้สึกเหมือนกำลังถูกยียวนกวนประสาท
“หรือมึงถามปุ้ย” ลุคจงใจพูดเสียงดังให้ปุ้ยได้ยิน ฟลอยด์ตั้งท่าจะปิดปากเพื่อน แต่ก็ต้องวางมาดนิ่งขรึมเมื่อปุ้ยหันมา
“พี่ลุคเรียกปุ้ยเหรอ” ปุ้ยได้ยินชื่อตัวเอง
“ไอ้ฟลอยด์มันสงสัยว่าทำไมปุ้ยต้องใส่คอนแทคเลนส์ด้วย พี่ก็เลยบอกคุณมุกแนะนำ”
“อ๋อค่ะ” ปุ้ยไม่แม้แต่จะปรายตามองคนสงสัย ในขณะที่อีกฝ่ายลอบมองเสี้ยวหน้า เพียงเท่านี้ก็ทำให้นึกถึงเรือน
