“ต้องคุยตอนนี้เลยค่ะ”
“เราไม่ควรจะพูดเรื่องไร้สาระกันในเวลานี้”
“เรื่องไร้สาระ” เหลือเชื่อ! เธอทวนคำของเขาพร้อมกับกรอกตาไปมา
“แต่มันสำคัญมากๆ นะคะ” เธอมองประตูห้องน้ำตาโต อ้าปากค้าง
“ไว้ค่อยคุย เราต้องเข้าหอกันแล้ว เดี๋ยวเสียฤกษ์เสียยาม” เขาทำเสียงดุขณะวางเธอให้เหยียบยืนบนพื้นห้องกว้าง
นิอดูรตลกขบขันในความรู้สึกของคราม เขามองคนข้างๆ อย่างเอ็นดู
“คุณครามคะ” นิอรร้องเสียงหลงเมื่อเขาอุ้มเธอไปกดลงบนที่นอนหนานุ่ม กลีบดอกไม้บนเตียงกว้างกระเด็นกระดอน ปลิวว่อนไปทั่วเตียง แถมยังตกลงบนพื้นข้างเตียงอีก
“ว่าไงครับ” เขากักเธอเอาไว้ใต้ร่าง นิอรหน้าแดง มองตาเขาแล้วเคลิ้ม
พยายามเตือนสติตัวเองว่าอย่ามาเคลิ้มบ้าเคลิ้มบออะไรเวลานี้ เดี๋ยวก็เสียตัวเอาหรอก
“อรไม่ใช่พี่รัตน์นะคะ”
“หือ...”
“อรเป็นน้องสาวฝาแฝดของพี่รัตน์ค่ะ” นิอรพูดลิ้นพันกัน มองเขาตาปริบๆ พูดไปแล้วก็โล่ง แต่ผลที่ตามมาคือเขาอึ้งไป ใบ
