“กลัวตายไหม”
“ไม่กลัวหรอกค่ะ แต่ก็กลัวเหมือนกัน”
“ตกลงกลัวหรือไม่กลัว” เขาเอ่ยถาม ยังป้อนข้าวต้มให้ภรรยาอย่างเพลิดเพลิน
“มีกลัวบ้างไม่กลัวบ้างค่ะ แต่ถ้าเราตายแล้วจริงๆ คงไม่รู้สึกอะไร”
“ก็จริงนะ เดี๋ยวนอนพักสักหน่อย ตื่นมาจะได้สดชื่น” เขาพูดแบบนั้น เพิ่งเห็นว่าทานข้าวต้มทรงเครื่องไปจนหมดชาม เธอเผลอไผลเรื่อยเลย เวลาอยู่กับเขา โดนชักชวนพูดคุย ทำให้คิดตามจนลืมเลือนเรื่องวุ่นๆ ในหัวไปเสียหมด
“แต่งตัวก่อนนะ”
“เดี๋ยวอรใส่เองค่ะ” เธอร้องบอกเมื่อเขาจัดเตรียมเสื้อผ้าให้เธอเหมือนเด็กๆ
“อย่าดื้อสิ เมื่อคืนเห็นหมดทุกซอกทุกมุมแล้วนะ”
“แต่”
“แต่หนึ่งที จูบหนึ่งที” เขาบอกก่อนจะบดจูบเธอเสียดูดดื่ม
“ยกขามา”
เขาบอกเสียงหวาน นิอรค้อนเขา ก่อนจะยกปลายเท้าให้เขาสอดกางเกงในเข้าไป และรูดขึ้นไปถึงเข่า เธอยืนให้เขารูดขึ้นไปถึงสะโพก เขาตีสองสามทีอย่างหยอกเอิน เธอหน้าแดงเมื่อโดนหวดก้น ยกแขนทั้งสองข้างขึ้
