“แค่กินเธอทุกวันฉันก็อิ่มแล้วล่ะ” เขาบอกหน้านิ่งๆ คนฟังถึงกับหน้าร้อนผ่าว
“อันนั้นมันก็แน่อยู่แล้วค่ะ” เธอยิ้ม ดึงนิ้วไปมาด้วยความขวยเขิน
“อะไรที่ว่ามันแน่อยู่แล้ว” เขาอมยิ้ม แกล้งถามหน้าตาย
“ก็... คุณเชษฐ์จะกินอะไรล่ะคะคืนนี้” คนตอบก้มงุด แก้มแดงปลั่ง เขายิ่งยิ้มกว้าง
“อ่อยฉันเหรอ” เขาเอ่ยถาม น้ำเสียงแหบพร่า มีอารมณ์เสมอเมื่ออยู่ใกล้เธอ มือหนาของเขาไล้แก้มสาวของเธอไปมาบางเบา
“เปล่าค่ะ แต่ถ้าคุณเชษฐ์จะกินก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ”
“แบบนี้แหละเรียกอ่อย” เขาพูดอย่างอารมณ์ดี
“ที่นี่อากาศดี พักที่นี่สักคืนไหม”
“แล้วคุณแม่ของคุณล่ะคะ”
“ก็โทรไปบอกท่านไง” เขาพูดแล้วมองเธอไม่วางตา เธอมองสบตาแล้วสะท้าน วาบหวามท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
“แล้วแต่สิคะ ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย”
“ตามใจฉันแบบนี้ คืนนี้ถ้าโดนกินไม่ได้นอน อย่ามาบ่นนะ”
เธอมองเขาตาโต ก่อนจะกัดปากตัวเองเบาๆ ดูเขาพูดเข้าสิ
สุรเชษฐ์ครางเสียงห
