ตอนนี้พี่ธีร์ขยับตัว และเริ่มได้สติแล้ว
พวกเพื่อนเขารวมทั้งฉันต่างก็สงสัยว่าใครทำเขาขนาดนี้
โอ๊ย.....
“มึงอย่าพึ่งขยับ....แผลที่หลังมึงยาวมากหมอเย็บยี่สิบกว่าเข็ม”
พอเขาได้สติ เขาก็ร้องขึ้นและกวาดตามองรอบๆ ห้อง
“น้ำ....กูคอแห้งขอน้ำหน่อย”
ฉันเทน้ำเอาหลอดใส่ และยื่นให้เขาดื่ม เขาเงยหน้ามามองฉันและก็ยิ้มให้
“พี่ไม่เป็นไรแล้ว...ไม่ต้องร้องนะครับ” เขาพูดพร้อมเอามือมากุมมือฉันเอาไว้ เขาคงเห็นว่าตาของฉันบวมแดงผ่านการร้องไห้มา เลยพูดปลอบใจ
“หวานจัดเลยนะไอ้สัส...ถึงขนาดไปหาหญิงก่อนไม่ยอมมาโรงพยาบาล” พี่ดินแซวขึ้น
“มึงไปมีเรื่องกับใครมาวะ?”
“นิชา...นิชาเอาคนมารุมกระทืบกู”
“ห๊ะ...น้องหน้าหวานคนนั้นอ่ะนะ”
“โคตรร้ายเลย”
“มันมากันสี่คน ถ้ามันไม่เอามีดขึ้นมา มันเอากูไม่ลงหรอก”
“โห...ไอ้สัส เกือบตายเลยนะมึง”
“แล้วมึงจะเอาคืนมั๊ย?”
พอพี่กระทิงถามพี่ธีร์แบบนั้น ฉันกับแพตก็หันไปมองหน้าเขาท
