ตอนที่ 5 หนี
1127 คำ
ด้านในคลับ
Talk ริสา
วันนี้ฉันนัดกับเพื่อนมาดื่มกันที่คลับ ฉันให้พี่เดย์ไปรับเพราะเราก็คุยกันมาสักพักนึงแล้วทีแรกเขาก็คุยสนุกและเราก็ยืนเต้นกันอยู่ดีๆ
พี่เดย์เขาเริ่มเมาแล้ว และมือไม้ก็เริ่มอยู่ไม่สุข ฉันพยายามบิดตัวหนีเขา แต่เขาก็รุกฉันมากขึ้นทั้งโอบเอวทั้งจะเข้ามาหอมแก้ม ใน
ตอนที่พี่กระทิงกับพี่จี๊ปเดินไปดูดบุหรี่กัน
เขากระซิปมาที่ข้างหูฉัน ว่าคืนนี้จะขอนอนกับฉันด้วย และเรื่องนี้ก็คือจุดอ่อนของฉัน ฉันไม่เคยและไม่ยอมให้ใครมาก่อน และอีกอย่าง
ผู้ชายที่ฉันคบด้วยถ้าพูดเรื่องบนเตียงฉันก็ชิ่งหนี เลิกคบเขาไปซะดื้อๆ และตอนนี้พี่เดย์ก็จะเป็นอีกคนที่ฉันต้องทำแบบนั้น
“คืนนี้เป็นของพี่นะครับ ริสา...” เขาโอบเอวฉันให้เข้าไปใกล้ๆ แล้วบอกฉันเสียงหวานแสดงความต้องการของเขาออกมาอย่างชัดเจน
“พี่เดย์เมามากแล้วนะคะ...” ฉันพูดเสียงดุ ฉันพยายามผลักเขาออกไป และส่งสายตาไปให้เพื่อนของฉันทั้งสองคนช่วย
แพตกับแบม พยายามมากันพี่เดย์เอาไว้
ฉันใช้จังหวะนี้สะบัดตัวออกจากเขาแล้ววิ่งหนีพี่เดย์ออกไปที่หน้าคลับ แต่ก็ได้ยินเขาตะโกนเรียกชื่อฉัน และพยายามจะวิ่งตามมา
“ริสาครับรอพี่ด้วย....” เขาเมาแล้วบ้ากามชะมัด
ฉันรีบแหวกผู้คนที่มันแออัด และวิ่งออกไปให้ถึงหน้าคลับให้เร็วที่สุด
ปัก...โอ๊ย...พี่ธีร์ ฉันวิ่งมาชนกับพี่ธีร์เข้า และเหลือบไปเห็นพี่เดย์ตามฉันมา
ฉันหมุนตัวพี่ธีร์ให้บังตัวฉันและตัวเขาก็คร่อมตัวฉันเอาไว้ พร้อมสองมือของเขาที่ยันกำแพงบังฉันให้พ้นจากสายตาพี่เดย์
ด้วยความที่เขาเป็นคนตัวสูง ไหล่กว้าง ก็ปิดบังตัวฉันได้มิดพอดี หลังฉันพิงกับกำแพง และฉันก็กระชากคอเสื้อพี่ธีร์เอาไว้โน้มตัวเขาลงมาใกล้ๆ
"ช่วยอยู่นิ่งๆ ก่อนนะคะ ช่วยริสาก่อน"
"บอกเหตุผลดีๆ มาสักข้อทำไมฉันต้องช่วยเธอ?"
"ช่วยริสาหน่อยนะ ถือว่าริสาขอ...แล้วจะตอบแทนที่หลังแล้วกันนะคะ"
“เมื่อกี้ก็ยังเห็นให้มันโอบเอวกันอยู่เลยหนิ?”
“ช่วยริสาก่อนนะคะ นะคะ” ฉันอ้อนวอนเขาอีกครั้งเพราะเหลือบไปเห็นพี่เดย์เดินออกมาจากคลับ
ตอนนี้ใบหน้าเธอกับผมมันมาอยู่ใกล้ๆ กัน จนลมหายใจของเราสองคนมันกระทบใบหน้าซึ่งกันและกัน
"ริสา...ริสา" เสียงไอ้เดย์ เรียกชื่อเธอ และเดินผ่านหลังผมไป ผมจำได้เธอเคยเดินควงไอ้เดย์ทั่วมหาลัย เพราะมันก็ถือว่าหน้าตาดีที่สุดในคณะจิตรกรรม ตอนนี้ยังไงแล้วล่ะ?
"คิดจะทิ้งมันแล้ว?"
"อื้ม...เขาชอบเซ้าซี้ ริสาไม่ชอบ"
“ไม่ชอบ! เมื่อกี้ก็เห็นยังนัวกันอยู่เลยหนิ?”
พี่เดย์เดินเข้ามาใกล้แล้วฉันจับคอเสื้อเขาไว้แน่น และโน้มคอเขามาใกล้ๆ อีกครั้ง เหมือนเราเกือบจะจูบกัน
"อื้ม...มันไปแล้วจะปล่อยคอเสื้อพี่ได้รึยัง?"
"อุ๊ย!!! ขอโทษค่ะ"
“ริสาไม่อยากเข้าไปข้างในแล้วค่ะ”
“แล้วมาบอกพี่ทำไม?”
“ริสาไม่ได้เอารถมา”
“แล้ว?”
“ไปส่งหน่อยได้ไหมคะ?”
ผมมองหน้าเธอ เห็นเธอแต่งตัวเอ๊กซ์ๆ แบบนี้ผมคงปล่อยให้เธอนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวไม่ได้เลยตกลงยอมไปส่งเธอ
“งั้นก็ไปขึ้นรถ” ผมเดินนำเธอมาที่รถสปอร์ตของผม
ขณะที่ผมนั่งอยู่บนรถกับริสามือถือของผมก็ดังขึ้น
ตืด ตืด ตืด....เป็นเบอร์ของไอ้ดิน ผมเลยรับสาย แต่คนปลายสายไม่ใช่ไอ้ดิน
“พี่ธีร์อยู่ไหนแล้วคะ” เธอถามผมมาซะเสียงหวาน
“น้องฟ้า! พี่ติดธุระน่ะครับ คงต้องรีบกลับก่อน ฝากบอกเจ้าของวันเกิดด้วยนะครับ”
“เหรอคะ...เสียใจจัง”
“เอาไว้ค่อยเจอกันวันหลังนะครับ”
“ก็ได้ค่ะ...แต่ฟ้าขอโทรหาพี่ธีร์บ่อยๆ นะคะ”
“ครับผม...”
ผมมองไปที่เธอ คนที่นั่งอยู่ข้างๆ เสียงลำโพงที่ผมต่อบลูทูธในรถมันดังขนาดนี้เธอคงได้ยินหมดแล้วสินะ
“ริสาขัดจังหวะอะไรพี่ธีร์หรือป่าวคะ?”
“ถ้าบอกว่าขัดล่ะ จะรับผิดชอบยังไง” ผมแกล้งถามเธอออกไป หึ! นิ่งไปเลยละสิ
“งั้นริสาเลี้ยงข้าวก็ได้ค่ะ”
“ไม่รวมกับที่พี่ช่วยเธอจากไอ้เดย์นะและอย่าลืม ที่ต้องตอบแทนพี่ด้วยล่ะ"
"ค่า....."
ตอนนี้ผมพาเธอมาที่ร้านอาหารนั่งชิวมีดนตรีสดเล่นเบาๆ ร้านนี้เธอบอกว่าอยู่ใกล้กับคอนโดของเธอพอดี
ระหว่างทานข้าวผมก็ถามเธออีกครั้งเรื่องไอ้เดย์
“ทำไมวิ่งหนีมันออกมาแบบนั้นล่ะ มันทำอะไรเธอหรือป่าว?”
“ก็เขาเริ่ม...” ฉันชะงัก จะพูดต่อดีไหม?
“เริ่มอะไร?”
“ไม่รู้ล่ะพรุ่งนี้ริสาจะบอกเลิกกับเขาแล้ว...คอยดู”
“เลิก? เธอบอกเลิกมันง่ายๆ ขนาดนั้นเชียว เห็นก็ยังดีๆ อยู่”
ใครบอกพี่ธีร์พูดน้อย ฉันว่าตอนนี้เขาถามฉันมากจัง
“ก็เขาจะขอนอนกับริสาหนิคะ” ฉันเริ่มอึดอัดก็เลยบอกพี่ธีร์ไปแบบนั้น
“ห๊ะ?”
“แล้วทำไมเธอไม่นอนกับมันล่ะ?”
“ริสาไม่ได้ชอบขนาดที่ต้องนอนด้วย” อีกอย่างฉันยังไม่เคย...ฉันไม่อยากจะพูด
“แล้วนี่บอกเลิกกับใครเขาไปทั่วแล้วสิ เห็นเปลี่ยนผู้ชายบ่อยเกิ๊น...”
“คนมันสวยหนิคะ” เธอบอกผมพร้อมลอยหน้าลอยตา
“อื้ม...เธอสวยไม่เถียง”
ฉันอมยิ้มให้กับคนตรงหน้าเขานี่ก็น่ารักดีนะ ถึงภายนอกจะดูหยิ่งๆ นิ่งๆ แต่อยู่ใกล้ๆ เหมือนฉันจะหลงเสน่ห์เขาเข้าแล้วล่ะสิ
เป็นอย่างที่ยัยแพตบอกจริงๆ ด้วย พี่ธีร์เสน่ห์แรงมาก ให้ระวังถ้าอยู่ใกล้ๆ เขา
มิน่าผู้หญิงตามกันไม่หยุด ก่อนหน้านี้ฉันเห็นพี่ธีร์เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยมาก เขาคงไม่มาสนใจฉันหลอก ฉันน่าจะปลอดภัยนะ
“รีบทานเถอะ พี่จะไปส่งพรุ่งนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ?” พี่ธีร์มองนาฬิกาแล้วพูดขึ้น
“ใช่ค่ะ”
- ผู้เขียน
