ตอนที่ 7 ตื่นเช้าพร้อมกัน

1242 คำ
เช้าวันต่อมา 08:00 น. แสงแดดลอดผ่านมาทางหน้าต่างทำให้ฉันตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย และเหลือบมองนาฬิกา “อื้มมม...แปดโมงแล้วเหรอเนี่ย!” ฉันบิดขี้เกียดและนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนพี่ธีร์นอนอยู่ในห้องของฉัน ฉันเปิดประตูห้องและมองไปที่โซฟาตัวเดิม เขายังนอนอยู่ตรงนั้น "พี่ธีร์คะ" ฉันเรียกเขาก็ยังนอนนิ่ง "พี่ธีร์คะพี่ธีร์..." ตอนนี้ฉันจับตัวเขาเขย่า ใบหน้าของเขาตอนหลับทำไมมันช่างดูดีจัง! สันจมูกรับกับใบหน้าคมๆ ยิ่งมองแล้วยิ่งหน้า หลงใหลชะมัด! ทำไมหล่อขนาดนี้ ฉันจ้องมองเขาอยู่นาน.... อุ๊ย!! ฉันต้องหลุดจากภวังค์ เพราะพี่ธีร์ส่งเสียงและขยับตัว "อือออ...ขอนอนต่อหน่อยน่ะครับ" เขาตอบฉันทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ "พี่ธีร์ ริสามีเรียนเช้านะคะ" "วันนี้พี่เรียนบ่าย" เขาพูดและหันหลังให้ฉัน และยังนอนขี้เซาอยู่ ระหว่างนี้ฉันปล่อยให้เขานอนไปก่อนและฉันก็เข้าไปอาบน้ำ ฉันออกมาด้วยชุดกระโจมอก เพราะคิดว่าเขาคงยังไม่ตื่น แต่..... ฉันเดินออกมาเขานั่งอยู่บนโซฟา และเหมือนพึ่งจะตื่น เขามองมาที่ฉันและฉันก็ชะงักเพราะเขามองตาไม่กระพริบ ฉันเลยรีบวิ่งเข้าห้องนอนไป.... Talk ธีร์ ตอนนี้ผมตื่นขึ้นมา และมองไปรอบๆ นึกขึ้นได้ว่านี่ไม่ใช่ห้องของผม และริสาเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดีด้วยชุดกระโจมอกนั่น โคตรเซ็กซี่เลยครับ เนินหน้าอกใหญ่ๆ ที่ล้มออกมาจากกระโจมอกนั้น กับเอวคอดๆ ของเธอ มันทำให้น้องชายของผมแทบขึ้น.... เธอคงจะอายผมเลยรีบวิ่งเข้าห้องไป เมื่อคืนผมรู้ความลับของเธอมาแล้ว ต้องขอบใจไอ้เดย์ ที่มันทำให้ผมได้เข้ามานอนในห้องเธอ และยังบอกความลับนั่น เธอควงใครไปทั่วก็จริง แต่ก็ยังซิงอยู่ และเธอก็ไม่ชอบให้ใครชวนขึ้นเตียง เพราะยังไม่ได้คิดกับใครถึงขั้นนั้น ตอนนี้ผมเริ่มสนใจเธอมากขึ้น เพราะเธอก็ชอบอะไรที่เหมือนกับผม ความจริงริสาคือสเปกของผมเลยละครับ แต่...ด้วยความที่เธอเจ้าชู้อยู่พอตัว มีผู้ชายหลายคนผมเลยไม่ได้โฟกัสกับเธอเท่าไร "พี่ธีร์ ยังไม่อาบน้ำแต่งตัวอีกเหรอคะ? ริสาเตรียมแปลงสีฟันไว้ให้แล้ว" ผมนั่งคิดอะไรเพลินๆ พอได้ยินเสียงของเธอผมถึงกับสะดุ้ง ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำ เธอเตรียมแปลงสีฟันและบีบยาสีฟันไว้ให้ผมจริงๆ หือ!...โคตรน่ารักเลยครับ... ผมรีบอาบน้ำเพราะ เสียงริสาเร่งผมแล้ว "เดี๋ยวพี่ไปส่งที่มหาลัยนะครับ" "พี่ไปส่งแล้วริสาจะกลับยังไงล่ะ?" "ก็ไปรับไปส่งไง" "ไม่เอาดีกว่าค่ะ เดี๋ยวแฟนพี่ธีร์จะเข้าใจริสาผิด" "แฟน? ไปเห็นใครมา" "ก็พี่ธีร์ หญิงเยอะขนาดนี้ใครๆ เขาก็รู้" "คิดไปเองทั้งนั้น" ผมพูดพร้อมส่ายหัว เธอไม่ยอมให้ผมไปส่ง ผมเลยขับรถกลับมาที่คอนโดของผม เพราะผมมีเรียนช่วงบ่าย ผมพึ่งรู้ว่าคอนโดของริสากับผมอยู่ใกล้กันมาก มหาลัย @ คณะนิเทศฯ ฉันเดินมาหาเพื่อนที่โต๊ะม้าหินประจำกลุ่ม แบมกับแพตตี้ ก็นั่งอยู่ก่อนแล้ว "ริสา...เมื่อคืนแกหนีพี่เดย์ได้ไหม" "หนีได้อยู่...แต่เขาไปดักฉันที่หน้าคอนโด ฉุดฉันขึ้นรถของเขา" "ขนาดนั้นเลยเหรอวะ?" "แล้วแกทำไง" "มีคนมาช่วยฉันไว้ทัน" "ใครวะ?" "พี่ธีร์..." "ห๊ะ พี่ธีร์ไปช่วยแกได้ไง" "ฉันขอให้พี่ธีร์ไปส่ง แล้วเจอกับพี่เดย์เข้า....มีเรื่องกันนิดหน่อย" ฉันยังไม่อยากเล่าว่าเขาเข้าไปในห้องของฉันและพึ่งออกมาพร้อมกันตอนเช้า กลัวเพื่อนๆ จะตกใจ เพราะฉันยังไม่เคยพาผู้ชายเข้าไปในห้องจริงๆ หนิ เพื่อนฉันรู้ดี "ยัยอิงไม่มาเรียนเหรอ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องคุย "น่าจะกำลังมา" พอยัยอิงมาถึงพวกเราสี่คนก็ขึ้นไปเรียนพร้อมกัน ฉันมองไปที่ตึกคณะวิศวะ เพราะตึกนิเทศมันใกล้กับตึกวิศวะมาก ป่านนี้เขาจะมาเรียนแล้วหรือยังนะ หลังจากเรียนเสร็จ พี่มังกรก็มารับยัยอิงถึงหน้าคณะ แบมก็มีนัดกับผู้ชายและนางก็รีบไปแล้ว ฉันยืนอยู่กับยัยแพต และตอนนี้มันกำลังจะไปหาพี่กระทิงที่คณะวิศวะ “เลิกเรียนแล้วแกไปไหน?” แพตถามฉันขึ้น “ยังไม่รู้เลย ขี้เกียจกับห้องด้วย” ระหว่างที่ฉันยืนคุยกับแพตอยู่ ฉันเหลือบไปเห็นพี่เดย์กำลังเดินมาทางฉัน “ไปยัยแพตวิ่ง.....” “วิ่งทำไมวะ” “มาก่อนเถอะน่า เร็วๆ” ฉันจับมือยัยแพตไว้แน่น แล้ววิ่งมาทางตึกวิศวะ มาหยุดที่ม้าหินของพวกพี่กระทิงด้วยความหอบเหนื่อย “อ้าวทำไมวิ่งมากันขนาดนั้นล่ะครับ ทนคิดถึงพี่ไม่ไหวเหรอไงครับที่รัก” พี่กระทิงเอ่ยแซวยัยแพต “ป่าวค่ะ...ริสาพาแพตวิ่งมา” ตอนนี้ฉันยืนหอบอยู่พี่ธีร์ก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วยและกำลังมองมาทางฉัน ฉันหันหลังไปดูว่าพี่เดย์วิ่งตามมาหรือป่าว ฉันเห็นเขายืนมองอยู่ไกลๆ และพี่ธีร์ก็มองไปที่พี่เดย์ด้วย “หายเหนื่อยรึยัง...?” พี่ธีร์ถามฉันขึ้น “หายแล้วค่ะ” “จะเคลียกับมันมั๊ย? จะไปลากคอมาให้” ตอนนี้พวกเพื่อนพี่ธีร์ กับยัยแพต มองหน้าเราสองคนสลับไปมา “ใครวะไอ้ธีร์ มีเรื่องอะไรกัน” พี่ดินถามขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ เอาไว้ริสาค่อยเคลีย” “ดูท่าทางมันจะไม่เลิกกับเธอง่ายๆ นะ” “อะไรกันครับสองคนนี้ช่วยพูดให้พวกกูเข้าใจด้วย” “โดนผู้ชายรังควาน” “ใครวะ?” “ก็คนเสน่ห์แรงแถวนี้ไง” เขาพูดพร้อมมองมาที่ฉัน “เมื่อกี้พี่เดย์ วิ่งตามเรามาเหรอริสา?” “อืม...ใช่” “ให้พวกพี่กระทืบให้ไหมครับ?” พี่ดินบอกฉัน “ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะ” “ไอ้นี่...เมื่อคืนไม่เข็ด” เป็นพี่ธีร์ที่พูดขึ้น เขาจะพูดมาทำไม ฉันไม่อยากให้ใครรู้แล้วก็ไม่อยากบอกใครว่าพี่ธีร์อยู่ในห้องฉันเมื่อคืนด้วย “เมื่อคืนมึงซัดมันไปแล้วเหรอวะ?” “อืม...” “มีอะไรให้พวกพี่ช่วยก็บอกนะครับ” พี่ดินบอกฉันอีกครั้ง “ค่ะ...” “แล้วนี่แกจะไปไหนต่อริสา?” “ฉันว่าจะกลับห้องแล้วล่ะ....” “พวกมึงไปสนามกูมั๊ย?” ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่ธีร์ก็ถามเพื่อนๆ ของเขา “ไปดิ เบื่อๆ คลับก็ยังไม่เปิด” “ริสาไปด้วยกันดิ เห็นแกบอกว่ากลับห้องไปก็เบื่อๆ ไม่ใช่เหรอ” “ก็ได้...” ฉันตบปากรับคำแพตไป และก็มองไปหาพี่ธีร์ เขาก็ทำหน้านิ่งๆ พอเห็นว่าฉันมองเขาก็ยักคิ้วหนามาให้ฉัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม