สามวันต่อมา
มหาลัย@คณะวิศวะฯ
วันนี้ยัยดรีมมาตามผมถึงคณะ หลังจากที่คุณแม่โทรมา แล้วผมไม่รับสาย ผมหงุดหงิด เพราะผมรู้ว่าคุณแม่จะพูดเรื่องอะไร
“พี่ธีร์กลับบ้านบ้างนะคะ คุณแม่ให้ดรีมมาตามแล้วเนี่ย! เสียเวลาอ่านหนังสือสอบหมด”
พอเจอหน้าผมยัยดรีมก็บ่นผมไม่หยุด เธอได้แม่มาจริงๆ
“อย่าบ่นมากได้ไหม ยัยน้องสาวตัวแสบ ระวังจะหาแฟนไม่ได้” ผมพูดหยอกล้อกับน้องของผม เธอก็ยู่ปากใส่
“วันนี้คุณแม่ให้พาตัวพี่ธีร์กลับบ้านให้ได้ถ้าพี่ธีร์ไม่กลับดรีมก็ไม่ได้เข้าบ้าน แต่ถ้าพี่ธีร์ไม่กลับดรีมก็โอเคนะคะ ดรีมจะไปอยู่คอนโดพี่ ดรีมจะได้มีอิสระบ้าง”
“ไม่ต้องเลย...กลับก็กลับ”
ผมเดินไปที่รถ วันนี้ผมคงต้องเจอเธอจริงๆ สินะ
คฤหาสน์หลังใหญ่
“เขามากันแล้วหนิคะ” เมื่อรถผมจอดเทียบกับรถสปอร์ตที่ไม่คุ้นตายัยดรีมก็พูดขึ้น ดูท่าทางยัยดรีมจะตื่นเต้นกับคนที่ผมจะเจอเอามากๆ
ผมเดินเข้ามาในบ้าน มันก็เป็นอย่างที่ผมคิดเอาไว้จริง
