วันนี้พี่ธีร์ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว คุณแม่กับคุณพ่อเขามารับ ฉันกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แต่พี่ธีร์จับมือฉันไว้แน่น
คุณแม่เขามองมาทางฉันแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร และไม่ไล่ฉันเหมือนแต่ก่อน
มันทำให้ทั้งฉันและพี่ธีร์แปลกใจ
ตอนนี้พี่ธีร์ยังเดินได้ไม่คล่อง ฉันไปเอาวีลแชร์มาให้เขานั่งและเป็นคนเข็นเขาไปที่รถตู้
ส่งเขาเสร็จฉันก็กำลังจะเดินไปที่รถของฉันพี่ธีร์ไม่ยอมให้ฉันไปง่ายๆ ดึงมือฉันอยู่นั่นแหละ
"ไปทานข้าวที่บ้านด้วยกันก่อนสิหนู"
เป็นคุณพ่อที่บอกกับฉัน
"ขึ้นมาบนรถเลย" พี่ธีร์ดึงมือฉัน ฉันมองไปหาคุณแม่ ท่านไม่ได้ว่าอะไร แต่กับยิ้มให้
"รถหนู"
"รถหนูเดี๋ยวพ่อให้คนขับรถ ขับไปให้"
"ค่ะ"
คฤหาสน์บ้านพี่ธีร์
ฉันประคองพี่ธีร์มานั่งที่ห้องรับแขก
"ตามสบายนะลูก" คุณพ่อบอกฉันก่อนที่จะเดินไป ส่วนคุณแม่ก็เข้าไปสั่งแม่บ้านให้ทำกลับข้าว
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับพี่ธีร์ที่ห้องรับแขก เขาก็อ้อนฉันอยู่นั่นแหละ
“ข
