วันนี้เป็นอีกวันที่ผมไปเรียนและต้องกลับมาที่บ้าน เพราะเป็นวันเกิดของคุณแม่ ตอนเที่ยงผมเดินไปที่คณะนิเทศฯ กะว่าจะไปรับริสาไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันซะหน่อย ผมไปหาโดยที่ไม่ได้บอกเธอไว้ล่วงหน้า
ระหว่างที่ผมรอริสาอยู่ใต้ตึก สาวๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ปลายตามองผมกันเกือบทุกคน เด็กคณะนี้เขาก็สวยกันดีนะ! แต่ใครจะไปสู้ริสาของผมได้ล่ะ
“อยู่ไหน? พี่มารอใต้ตึกนานแล้ว” ผมโทรไปถามเธอ
“ริสา ออกมาทานข้าว”
“ทำไมไปไวจังไม่รอกันเลย”
“ฉันจะไปรู้ได้ไง พี่ไม่ได้บอกว่าจะมาหนิ”
“อยู่ไหนเดี๋ยวตามไป”
“มะ....ไม่ต้องกำลังจะกลับแล้ว”
ทำไมดูมีพิรุธจังวะ! อย่าบอกนะว่านัดผู้ชายที่ไหนไว้
“วันนี้พี่ต้องเข้าไปนอนที่บ้าน อยากเจอหน้า”
เขาพูดมาแบบนี้ฉันก็หวั่นไหวนะสิ ตอนนี้ฉันออกมาทานข้าวกับเพื่อนๆ แต่มีแม็กซ์มาด้วย ฉันไม่รู้จะปฏิเสธแม็กซ์ยังไง ก็เลยให้ไปทานข้าวด้วยกัน ฉันไม่ได้มากับเขาแค่สองคนหนิ ยังไงก็มีเพื่อนๆ ของฉัน
