แต่...ให้ตายไปซี๊...ณวัตเอ๊ย...ที่จริงใจเขาไม่ปกติตั้งแต่แรกเห็นน้องรหัสคนสวยเข้าให้แล้ว ชวนฝันเป็นรุ่นน้องปีหนึ่งที่เพิ่งเข้ามา เป็นเด็กสาวหน้าตาดี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาหวั่นไหวมากเท่ากับความอ่อนหวานของหล่อน รุ่นพี่หนุ่มยอมรับกับตัวเองว่าเขาหวั่นไหวเวลาอยู่ใกล้ แต่ด้วยนิสัยขี้อาย ไม่กล้าเปิดเผยความในใจทำให้เขาได้แต่แสดงไมตรีด้วยการเป็นรุ่นพี่ที่ต้องดูแลน้องรหัสของตัวเอง สักครู่เขาก็ดึงหูฟังออกและแกล้งพูดกลบเกลื่อนว่า
“อืม...เพลงเพราะดีนะจูน”
“แล้วพี่ณวัตไม่ฟังต่อเหรอคะ”
“ไม่ล่ะ...ให้จูนฟังคนเดียวดีกว่า ไม่อยากแย่งน้อง”
“ไม่เป็นไรหรอกนะคะ ฟังด้วยกันก็ดีนี่คะ เพลงเพราะดี จูนว่าเพลงหวานแบบนี้พี่ณวัตต้องชอบแน่เลย”
“จูนรู้เหรอว่าพี่ชอบเพลงแบบนี้”
“รู้ซีคะ ดูจากนิสัยก็เดาถูกแล้วล่ะค่ะว่าพี่ณวัตชอบเพลงแบบไหน”
“นิสัยพี่เป็นยังไง”
“ก็...พี่ณวัตขี้อายไงคะ จูนเห็นไม่ค่อยพูด แล้วก็...พี่ณวั
