“เดี๋ยว!!” เสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจดังขึ้นอีกครั้ง มือหนาคว้าข้อมือเล็กของไอลีนอย่างรวดเร็ว แรงดึงทำให้เธอกลับมา ใบหน้าสวยหวานหันกลับมาเต็มไปด้วยความเย็นชา
“ว่าไงคะ” น้ำเสียงหวานแต่กลับดูเย็นยะเยือก ดวงตาคู่งามจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง
“แต่งตัวไม่รู้จักกาลเทศะ” เสียงเข้มดุดันต่อว่าภรรยาตามกฎหมาย
ไอลีนหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับไปอย่างเยือกเย็น “แล้วคุณจะมาใส่ใจทำไม ในเมื่อคุณไม่ได้ตั้งใจจะให้ไอมาด้วยอยู่แล้ว” น้ำเสียงเรียบนิ่งไร้ซึ่งอารมณ์
“ทำเป็นไม่เห็นก็จบ” เธอพูดต่อ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ใส่ใจ ดวงตากลมโตจ้องมองเขาอย่างไม่สะทกสะท้าน ท่าทีเยือกเย็นราวกับว่าเธอเป็นฝ่ายที่ถือไพ่เหนือกว่า
ก่อนที่ไอลีนจะหันไปมองหญิงสาวที่ยืนควงแขนสามีของเธออยู่ “จริงมั้ยค่ะ...คุณบิวตี้”
ไอลีนสะบัดแขนออกอย่างแรง พยายามจะหลุดจากการเกาะกุมของพี่มาร์ค แต่กลับไม่เป็นผล เขายังคงจับข้อมือเธอไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยง
