ไอลีนบิดตัวไปมาบนที่นอนนุ่มสบายใจ มือเล็กขยี้ตา ก่อนจะลุกขึ้นนั่งใบหน้ายังงัวเงีย สายตาเหลือบมองไปรอบๆห้องนอนกว้าง
"หึ...ตื่นมาไม่เคยเจอ...แล้วอยากเป็นผัว..." เธอบ่นพึมพำเบาๆ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน ความรู้สึกน้อยใจผุดขึ้นมาเล็กน้อย
"ตื่นมาหาผัวไม่เจอ...โวยวายใหญ่เลยนะ" เสียงทุ้มนุ่มของสามีดังขึ้น
เขาเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ใบหน้าหล่อเหลาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ก้าวเท้าตรงไปหาภรรยาสาวที่นั่งอยู่บนเตียงนุ่ม สายตาอ่อนโยนจับจ้องไปที่เธอราวกับจะละลายความงอแงเล็กๆน้อยๆของเธอไปได้ในทันที
คนตัวเล็กถึงกับพูดไม่ออก ใบหน้าหวานฉ่ำขึ้นสีระเรื่อ ดวงตาเบิกกว้างมองเขาด้วยความประหลาดใจปนเขินอาย ริมฝีปากบางเม้มแน่นราวกับกำลังกลั้นอะไรบางอย่างเอาไว้
"เงียบทำไม?" เสียงทุ้มนุ่มถาม น้ำเสียงอ่อนโยนเต็มไปด้วยความทะเล้นเล็กน้อย
ไอลีนยังคงเงียบ ใบหน้าขาวใสขึ้นสีแดงเรื่อ ริมฝีปากบางปิดสนิท ดวงตาสวยหลบสา
