Chapter 21 | กินข้าวด้วยกัน

1399 คำ

หลายวันต่อมา... พอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว หญิงสาวก็มองลูกชายที่นอนอยู่ด้านข้าง ซึ่งตอนนี้เด็กชายตัวน้อยก็กำลังนอนหลับสบายอยู่ เธอจึงยื่นมือไปลูบบริเวณแก้มเนียนเบา ๆ ครืด! ครืด! แต่ในตอนที่เธอกำลังนอนจ้องมองลูกชายอยู่นั้นโทรศัพท์ที่วางอยู่ด้านข้างก็ดังสั่นขึ้นมา หญิงสาวจึงรีบหยิบขึ้นมาดู พอเห็นรายชื่อของราชาที่โชว์อยู่ก็กดรับสาย "ว่าไง" (วันนี้ไปมหาวิทยาลัยด้วยกัน) "ไม่เห็นต้องยุ่งยากเลย เดี๋ยวฉันนั่งรถประจำทางไปก็ได้" เนื่องจากคอนโดของชายหนุ่มอยู่ใกล้มหาลัยมากกว่าห้องที่เธอพัก ซึ่งถ้าเขามารับเธอก็ต้องย้อนกลับไปมหาลัยอีก (ทำตามที่ฉันบอก) ปลายสายพูดตอบกลับพร้อมกับกดตัดสายไปเลย ซึ่งเธอทำได้เพียงแค่ถอนหายใจออกมาพรืดยาว แล้ววางโทรศัพท์ลง และเป็นจังหวะเดียวกันกับลูกชายของเธอที่ลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี "แม่คับ" (แม่ครับ) "ว่ายังไงคะคนเก่ง" "หิวจังเลย" "ทำไมวันนี้หิวแต่เช้าคะ" "ไม่รู้เหมือนก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม