"งั้นแยกกันตรงนี้นะ พี่ไปซื้อของก่อน"
"โอเคค่ะ" เธอตอบนิดหน่อยออกไป หลังจากวันนี้เราทั้งสองคนนั่งรถเมล์กลับมาจากมหาวิทยาลัยด้วยกัน
โดยครั้งแรกเธอว่าจะไปรับลูกชายของตัวเองที่คอนโดของราชา แต่ชายหนุ่มนั้นกลับบอกว่าจะมาส่งเอง ซึ่งพอเธอจะปฏิเสธอีกฝ่ายก็ไม่สนใจ เธอจึงอือออไป
หลังจากที่รุ่นพี่สาวเดินห่างออกไป เวียงพิงค์ก็หันกลับมาพร้อมกับเดินเข้ามาในตึกที่พักของตัวเอง
"คุณครับ"
แต่ระหว่างที่กำลังเดินอยู่นั้นก็ดันมีชายหนุ่มที่อายุรุ่นราวห้าสิบต้น ๆ มายืนขวางเธอเอาไว้
"มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"เชิญตามผมมาสักครู่ พอดีมีคนอยากพบ"
"ใครคะ คนที่ฉันต้องไปพบ" เพราะเธอไม่รู้จักคนตรงหน้า จะให้เดินตามไปก็กระไรอยู่
"ตามผมมาก็รู้เองครับ"
"ถ้าไม่บอกฉันก็ไม่ไปค่ะ"
"คุณหญิง 'วราตรี' "
โดยพอเวียงพิงค์ได้ยินคนตรงหน้าเอ่ยชื่อใครบางคนออกมา เธอก็แทบทรงตัวไม่อยู่
"ผมบอกคุณแล้ว เชิญตามมาครับ"
ชายตรงหน้าเดินนำ ซ
