ผมทนนั่งจนพวกนี้เริ่มแยกย้ายกันกลับห้องพักเพราะที่นี่งดใช้เสียงตั้งแต่สี่ทุ่มรบกวนเวลาพักผ่อนของคนอื่น ผมรีบลุกสาวเท้าก้าวเดินไปยังกลุ่มของไอ้เจ็ททันที แต่ไม่เจอคนที่ทำผมหัวร้อนนั่งไม่ติดอยู่นานสองนาน
"ไปไหนแล้ววะไอ้เจ็ท" ผมเอ่ยถามเพื่อนที่กำลังจะลุกออกจากตรงนั้นเช่นกัน
"น้องคงอยู่รอมึงหรอก... กลับห้องไปแล้ว" เจ็ทตอบกลับ เขาส่งคลิปไปให้ตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว ป่านนี้เพิ่งโผลหัวมา เธอคงไปนอนคุยกับหนุ่มๆแล้วมั้ง 'ช้า..ไม่ได้เรื่อง!!'
"ถ้างั้นมึงต้องช่วยกู" ผมพูดบอกพร้อมกับมองจ้องหน้ามันอย่างต้องการความช่วยเหลือ ตอนนี้ไอ้เจ็ทคนเดียวที่จะช่วยผมได้
"ไม่อ่ะ!!"
"กูควรไปเที่ยวบ้านเพื่อน แล้วเล่าให้แม่เพื่อนรักฟังดีมั้ย...ว่ามึงไม่สนใจใยดีเธอ ทั้งที่...."
"เวรเอ้ย!...เออๆก็ได้วะ" แม่ง!กวนตีน!!แค่นี้ก็ต้องขู่กันด้วย อย่าให้ถึงทีกูบ้างนะจะเอาให้แสบเลยคอยดู เจ็ทคิดคาดโทษเพื่อนเอาไว้ในใจ เขาต้องมาท
