เคเบิ้ลดันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเตรียมจะเดินออกจากตรงนั้น รู้สึกสะอิดสะเอียนกับภาพตรงหน้า
แต่ยังไม่ทันได้เดินออกไปกลับได้ยินเสียงโทรศัพท์ไม่คุ้นหู แผดเสียงร้องดังขึ้น ดวงตาคมกวาดสายตาหาต้นทางของเสียงจนสะดุดเข้ากับโทรศัพท์สีชมพูอ่อนราคาแพง จึงก้าวเดินไปหยิบขึ้นมามอง เบอร์ไม่ได้เมมชื่อโชว์หราอยู่บนหน้าจอ นิ้วยาวกดรับและยกขึ้นแนบหูฟัง
[แนน กูจับตัวอีโบนัสมาไว้ที่บ้านเดียวชานเมืองแล้ว มึงรีบโอนค่าจ้างส่วนที่เหลือด้วย... แนนมึงได้ยินที่กูพูดมั้ย..แนน" ติ๊ด.
มือหนากำโทรศัพท์แน่นแทบแหลกคามือ 'นี่ถึงขนาดจ้างคนไปอุ้มโบนัสงั้นหรอ?' พวกมึงคงไม่อยากหายใจอยู่บนโลกใบนี้แล้วสินะ
"เฮ้ยย!!พวกมึงหยุดก่อน" เคเบิ้ลเอ่ยเสียงเข้มสั่งกลุ่มคนชายฉกรรจ์ที่กำลังนัวเนียสาวให้หยุดการกระทำ เขามีเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการเดี๋ยวนี้
หมับ!!
มือสากจู่โจมเข้าบีบลำคอระหงทันทีอย่างไร้ความปรานีด้วยแรงมหาศาลร่างบางเปลือยเป
