ผมขับรถออกจากคาเฟ่ หลังจากเข้ามาช่วยพี่ชายเคลียร์รายรับรายจ่ายจนเสร็จ ขับมาได้ซักพัก สายตาดันไปสะดุดกับรถสปอร์ตหรูสีแดงคุ้นตา จอดชิดริมฟุตบาทแถบสีขาวสลับแดงคือห้ามจอด
มือหนาล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกง กดโทรออกต่อสายหาเจ้าของรถสีแดงคันนั้น จู่ๆ ก็นึกเป็นห่วงเธอขึ้นมา กลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น รอไม่นานปลายสายกดรับ
*โบนัส*
"อยู่ไหนครับ" ไม่รอให้ปลายสายพูดก่อน ผมรีบกรอกเสียงเข้าไปในสายทันที ด้วยความเป็นห่วง
[อยู่คอนโดค่ะ]
"พี่เห็นรถโบจอดอยู่เลยโทรหา รถเป็นอะไร? กลับคอนโดยังไง? แล้วโทรตามช่างรึยังครับ"
[ใจเย็นๆค่ะ โบตอบไม่ทัน โทรหาช่างเรียบร้อยค่ะแต่เขายังมาไม่ถึง]
"งั้นหรอครับ ทานอะไรรึยัง"
[ยังค่ะโบเพิ่งตื่น]
"โอเคครับ อีกสิบนาทีเจอกัน"
[เดี๋ยว.....]
พูดจบผมกดตัดสายรีบเหยียบคันเร่งพาตัวเองกลับคอนโด ไปทำอาหารสำหรับเย็นนี้ของผมกับคนตัวเล็ก
@คอนโดss
มาถึงผมรีบเข้าครัวทำสปาเก็ตตี้
