...บ้านโอนิกซ์
"เป็นไงบ้าง"
"อะไรเป็นยังไงคะ?" เพียงขวัญถามกลับ
"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันขับรถให้เธอนั่ง เกร็งหรือเปล่าล่ะ?"
"....." เธอทำท่าครุ่นคิด เกร็งหรือเปล่าน่ะเหรอ บอกไม่ถูกเหมือนกันสิ ส่วนมากเกร็งเพราะขับเองมากกว่า
"ทำไมเงียบ?"
"เปล่าค่ะ ฉันแค่ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง"
"แปลกคน"
"ฉันขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ"
"โอเค"
เพียงขวัญแยกตัวขึ้นไปด้านบน ส่วนโอนิกซ์ก็เดินไปหาลูกๆ เพราะเขาซื้อขนมมาฝาก ไม่ซื้อมาฝากสิ ได้เป็นเรื่องแน่ๆ นิสัยเหมือนกับเพียงขวัญตอนที่เธอกำลังท้องเลย ขัดใจได้ที่ไหนกัน เรื่องของกินเนี่ยเป็นเรื่องใหญ่เลยเชียว
"เด็กๆ ครับ พ่อซื้อขนมมาฝาก"
"เย้~"
"ขอบคุณค่ะ"
"วันนี้กินกันคนละชิ้นก่อนนะครับ เก็บไว้กินพรุ่งนี้บ้าง ไม่อย่างนั้นจะมีพุงกันเอานะ"
โอนิกซ์รู้สึกมันเขี้ยวพุงน้อยๆ นั้นเอามากๆ กินเก่งกันซะจริงเลย สมแล้วที่แม่ของเขาเองก็กินเก่งตั้งแต่ที
