..บ้านโอนิกซ์
"ทำไมถึงมองฉันแบบนั้นล่ะ"
"แปลกๆ นะคะ"
"อะไรที่ว่าแปลก?"
"ทั้งคุณทั้งลูก ดูแปลกไปหมดเลย"
"ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะแปลกตรงไหน"
"ทุกตรงค่ะ"
จะไม่ให้สงสัยได้ยังไง ในเมื่ออะไรต่อมิอะไรมันดูง่ายไปหมดซะขนาดนั้น ลูกๆ ของเธอเนี่ย ไม่มีทางจะอนุญาตให้ได้ไปเที่ยวกันสองต่อสองแน่ๆ
และมันก็เป็นแบบนั้นมาตลอด จนกระทั่งสองวันก่อน พวกแกยอมให้เธอกับโอนิกซ์ได้ไปเที่ยวด้วยกัน อะไรจะง่ายดายขนาดนั้น
"คุณกับลูกคุยอะไรกันคะ?"
"จะคุยอะไร ฉันก็แค่บอกลูกว่าจะไปเที่ยวเฉยๆ แล้วก็อ้อนนิดหน่อย พวกแกก็เลยยอม"
"แน่ใจเหรอคะ?"
"แน่ใจสิ ลูกเราโตแล้วนะ เค้าไม่ใช่เด็กเหมือนแต่ก่อนสักหน่อย อธิบายอะไรก็เข้าใจแล้ว"
"....." ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่หายสงสัยอยู่ดีนั่นแหละ ถึงที่หมายเธอคงต้องเค้นถามอีกรอบแล้วสิ
...เวลาต่อมา
โอนิกซ์พาเพียงขวัญขึ้นมาบนเขา ก่อนที่รถของเขาจะจอดดับสนิทอยู่หน้าบ้านพักหล
