...วันถัดมา
ฟึ่บ~
แรงยวบยาบบนเตียงทำให้เพียงขวัญที่ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเธอนอนหลับไปตอนไหนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา และสิ่งแรกที่เธอมองเห็น ก็คือเขา
"คุณนิค"
"วันนี้จะออกไปทำงานเหรอ?"
"!!!" พอได้ยินอย่างนั้น อาการที่กำลังงัวเงียอยู่ก็ถึงกับสว่างทันที คนตัวเล็กผุดลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางร้อนรน ก่อนจะหันมองซ้ายขวา "กี่โมงแล้วคะเนี่ย?"
"สายแล้ว"
"แล้วลูกล่ะคะ?"
"ตื่นกันตั้งแต่เช้าแล้ว ตอนนี้กำลังเรียนอยู่กับครูน่ะ อยู่ที่ห้องด้านล่าง"
เรื่องนั้นเธอไม่ค่อยหนักใจเท่าไหร่ เพราะทั้งสองนั้นรู้หน้าที่ของตัวเองดี ตื่นแต่เช้าล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะเข้าห้องเรียนก็กินข้าวกันเรียบร้อยแล้ว
จะเหลือก็แต่เธอเนี่ยแหละ อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะไปทำงานสักหน่อย เพราะอยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว แต่ดันตื่นสายจนได้นี่
"สายโด่งป่านนี้แล้ว ไม่ต้องไปแล้วล่ะ พรุ่งนี้ค่อยไป"
"ชิ!" เธอมองเขาตาแข็ง แ
