เยว่เฟยถึงกับหลุดขำออกมาเมื่อรู้ว่าองค์ชายแปดส่งสิ่งใดมาให้นาง ที่แท้ที่เขาห้ามมิให้นางกินทับทิมนั่นเป็นเพราะใต้เท้าลู่นั่นเอง หาใช่เรื่องการรักษาไม่
“ข้าจะกินเลย อี้ฝูปอกให้ข้าทีสิ”
“เจ้าค่ะคุณหนู”
“เช่นนั้นให้ข้านำชานี้ไปชงเลยนะเจ้าคะท่านจะได้ดื่มพร้อมกับขนมนี่หลังดื่มยา”
“ขอบใจนะเสี่ยวชิง เสร็จแล้วก็ยกไปที่ศาลาก็แล้วกันกินเสร็จค่อยกลับมาทำครีมที่เหลือกัน ข้าจะต้องขอให้พวกเจ้าช่วย”
""เจ้าค่ะ""
ทับทิมที่องค์ชายแปดส่งมาทั้งหอมและหวานดังที่ว่านเยว่เฟยคาดเอาไว้ นางกินมากเสียจนสาวใช้นึกแปลกใจเพราะโดยปกติแล้วแม้ว่าจะชื่นชอบแต่เยว่เฟยมักจะกินแต่น้อยเพราะนางกลัวจะไม่สวย
“วันนี้คุณหนูกินได้เยอะเลยนะเจ้าคะสงสัยว่าขนมที่องค์ชายแปดส่งมาให้คงจะอร่อยถูกปาก”
“นั่นสิเจ้าคะ ขนมของใต้เท้าลู่เมื่อวานนี้แม้ว่าจะมาจากร้านชื่อดังในเมืองแต่ก็หาเทียบได้กับขนมแห่งรักที่ส่งตรงมาจากตำหนักขององค์ชายแปดไม่ ใ
