“ว่าน…ว่านเยว่เฟย!! นี่เจ้า!!…มิได้ถูกพิษหรอกหรือ”
องค์ชายแปดพุ่งกายเข้าไปหานางทันทีพร้อมกับค่อย ๆ ดึงชุดมาสวมให้ว่านเยว่เฟยและค่อย ๆ พยุงนางขึ้นมา อีกทั้งลู่ชิงอันสังเกตสีหน้าของทุกคนในห้องนี้ ไม่มีผู้ใดที่ตกใจกับการฟื้นของว่านเยว่เฟย ยกเว้นนางกับซูหลิง
“เจ้าค่อย ๆ ลุก”
“ข้าไม่เป็นไรเพคะ”
“นี่หมายความว่า…. พี่ใหญ่!! ท่านหลอกข้าให้มาที่นี่อย่างนั้นหรือ!”
ลู่ชิงอันหันไปมองพี่ชายของตัวเองที่นั่งหมดแรงอยู่ที่โต๊ะในห้องของว่านเยว่เฟย เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นมามองหน้าน้องสาวและค่อย ๆ ส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดกับนาง
“ท่านแม่ก็ตายไปเพราะความผิดพลาดเหตุใดเจ้าจึงไม่เรียนรู้แต่กลับทำผิดซ้ำรอยเดิมอีก ชิงอันเจ้าพอแค่นี้เถอะ”
“พวกท่าน… ตั้งแต่เมื่อใดกัน”
“ตั้งแต่เมื่อใดน่ะหรือลู่ชิงอัน เจ้าจำตอนที่พวกเราไปหาอี้เทียนที่จวนเพื่อแจ้งอาการของว่านหนิงลี่หรือไม่ ตอนนั้นหากเจ้าไม่แสดงอาการร้อนตัวออกมาตอนที่พวก
