#เช้าวันถัดมา
ฉันตื่นเช้ามาตามปกติไม่รู้หรอกว่าสองคนนั้นจะยังไงกันต่อ ถ้าไม่โอเคกันก็แค่ต่างคนต่างไป ไม่ใช่มาทำร้ายกันแบบนี้
ปึก! ( มือทุบโต๊ะอย่างแรง )
"จะมองหน้ากันอีกนานไหม?" ฉันถามทั้งสองคน ที่กำลังนั่งมองหน้ากันอยู่ และคนที่พร้อมใส่ก็เห็นที่จะมีแค่พี่ชายของฉันแหละ เมื่อวานยังไม่พออีกหรือไงกัน ดูสภาพแต่ละคนสิดูดีที่ไหนกัน โดยเฉพาะหน้าของพี่คลินต์ สะบักสะบอมมาก
"ไอ้คลินต์! มึงมันเพื่อนทรยศ!"
"อืม...มึงอยากทำอะไรก็ทำ จะฆ่ากูให้ตายเลยก็ได้"
"หยุดท้ากันนะ! พวกพี่นี่มันยังไง"
อีกคนก็นักท้า อีกคนก็พร้อมใส่ ฉันควรจัดการปัญหาตรงนี้ยังไงได้ก่อน ในเมื่อพวกเขาไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเลย จะโกรธกันฆ่ากันให้ตายกันไปข้างนึงเลยหรือไง
"มึงมีเรื่องต้องคุยกับกู!"
"คุยมันตรงนี้แหละ" ฉันพูดตะคอก
ฉันจะไม่ยอมให้พวกเขาสองคนไปคุยกันสองต่อสองหรอก เดี๋ยวก็ได้เป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาอีก ไว้ใจไม่ได้เลย
