สายๆ ในวันเดียวกัน
ใบชาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างหนัก เพราะเมื่อคืนเธอเมาแบบไม่ได้สภาพเลยบางอย่างจำได้แต่บางอย่างจำไม่ได้เลย
"อื้อ พี่คลินต์...กี่โมงแล้ว" ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องนอนด้วยอาการงัวเงีย ผมเผ้ายุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงไปหมด
"สิบโมง" คลินต์ตอบ
"หา??" ใบชาทำหน้าตกใจ
"เป็นยังไงบ้างล่ะ แฮงค์หรือเปล่า?"
"ก็..ปวดหัวค่ะ"
"นั่งลงพักก่อน เดี๋ยวพี่หาอะไรมาให้กิน"
"พี่เต้ออกไปทำงานแล้วเหรอ"
"สายโด่งป่านนี้แล้ว มันคงอยู่อยู่หรอก"
คลินต์พูดเหมือนกำลังประชดประชัน เอาจริงๆ ก็แอบโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่เหมือนกันนั่นแหละ ยิ่งได้เห็นสภาพของเธอที่เมาแบบนั้นอีก เขาแทบคลั่งให้ได้
"....."
"อะ จิบน้ำขิงอุ่นๆ ก่อน จะได้ดีขึ้น"
"ขอบคุณค่ะ"
"รู้ว่าตัวเองคออ่อน แล้วจะไปกินมากทำไม เมาไม่รู้เรื่องขนาดนั้นถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำยังไง"
"ขอโทษค่ะ"
"รู้ไหมว่าเมื่อคืนกลับมายั
