ตอนที่ 3 ทำตัวไม่ถูก
1219 คำ
มหาวิทยาลัยxxx
"ใบชา!"
หญิงสาวมัวแต่นั่งเหม่อลอย จนไม่รับรู้เลยว่ากลุ่มเพื่อนกำลังพูดคุยอะไรกัน เธอกำลังคิดถึงเรื่องเมื่อวาน ที่เพื่อนสนิทพี่ชายนั้นทำตัวแปลกๆ ใส่เธอ แถมเช้านี้ก็หลบหน้าหลบตา ไม่ยอมพูดคุยกับเธออีก
"หะ หือ!?"
"เป็นอะไรของแกเนี่ย นั่งเหม่ออยู่ได้ มีอะไรหรือเปล่า?"
"ปะ เปล่าๆ มีอะไรเหรอ?"
"ก็ฉันถามว่า แกทำงานที่อาจารย์สั่ง เสร็จแล้วหรือยัง"
"อ๋อ ยังหรอก แต่ใกล้แล้วล่ะ"
"วันหยุดพวกเราจะนัดกันมาทำรายงาน เธอจะมาด้วยหรือเปล่า?"
"ไม่รู้สิ เดี๋ยวขอถามพี่เต้ก่อนนะ"
"ยังไงก็บอกด้วยล่ะ"
"อื้ม.." ใบชาพยักหน้าให้พร้อมกับยิ้มหวานๆ ส่งท้าย
.........
ตกเย็นหลังเลิกเรียน
"พี่เต้ วันหยุดเสาร์อาทิตย์นี้ ชาขอไปบ้านเพื่อนได้มั้ย"
"มีอะไรหรือเปล่า?"
เตชินทร์หันหลังกลับมามองน้องสาวที่นั่งอยู่ทางเบาะหลัง เช่นเดียวกับคลินต์ที่มองเธอผ่านกระจกหลังเช่นกัน
"ไม่มีอะไรค่ะ พอดีเพื่อนชวนไปทำรายงาน"
"เอาสิ เดี๋ยวพี่ไปส่งแต่เช้า แต่ถ้ากลับเร็วก่อนพี่เลิกงาน ก็นั่งแท็กซี่กลับก่อนนะ"
"มึงไปทำงานเถอะ เดี๋ยวกูไปส่งน้องเองก็ได้ ไปแต่เช้าใครเขาจะตื่นเร็ววะ" คลินต์พูดขึ้นมา
"แล้วมึงไม่ไปบริษัทหรือไง"
"ก็ไปสายๆ ไง แวะไปส่งน้องแล้วค่อยไปก็ได้"
"จะเอาแบบนั้นมั้ยใบชา" เตชินทร์หันมาถามน้องสาวอีกครั้ง
"เอ่อ....แบบไหนก็ได้ค่ะ"
สำหรับเธอมันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอะไรอยู่แล้ว ต่อให้พี่ทั้งสองไม่มีใครไปส่งเธอ ยังไงเธอก็ไปเองได้อยู่แล้ว
พอกลับมาถึงคอนโดกิจวัตรประจําวันของทั้งสามคนก็เหมือนเคย แต่คนที่จะยุ่งวุ่นวายหน่อยก็เห็นแต่จะมีแค่เตชินทร์ เพราะเขาต้องรีบกินข้าวและออกไปทำงานพาร์ทไทม์ล่วงเวลา
"ฝากทำงานแทนพี่ด้วยนะ" พูดจบเตชินทร์ก็เดินเข้ามาหอมหัวน้องสาวฟอดใหญ่ พร้อมกับจับศีรษะของเธอนั้นโยกไปมาด้วยความรักและเอ็นดู
"อื้อ บอกทุกวัน ชาจำได้หมดแล้ว"
"อย่าดื้อล่ะเข้าใจมั้ย"
"ชาไม่เคยดื้อสักหน่อย"
"ถ้าไอ้คลินต์มันไม่อยู่มันออกไปข้างนอก อยู่ห้องคนเดียวก็ล็อคประตูด้วยล่ะเข้าใจมั้ย"
"เข้าใจค่ะ"
หลังจากนั้นใบชาก็ทำงานบ้านของเธอตามปกติ รวมถึงงานของมหาวิทยาลัยที่เธอต้องทำด้วย
เวลานี้เธอก็อยู่ห้องกับคลินต์เหมือนเช่นเคยทุกวัน แต่มันแปลกไปเพราะเขาไม่ยอมคุยอะไรกับเธอเลย ซึ่งปกติเขาจะชวนคุยมากกว่านี้แท้ๆ
เธอรู้สึกว่ามันแปลก เขาไม่เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องเมื่อวานด้วยหรือเปล่า ถ้าใช่ เธอเองก็เป็นเหมือนกัน เธอทำตัวไม่ถูก การกระทำของเขามันทำให้เธอรู้สึกว่าเหมือนตัวเองถูกจูบทางอ้อมเลย
"ใบชา" เสียงเรียกจากห้องโถงด้านนอก
"คะ?" หญิงสาวรีบเดินออกมา "มีอะไรหรือเปล่าคะ?"
"พี่จะออกไปบริษัทแป๊บนึงนะ พอดีมีปัญหาน่ะ พี่ต้องรีบเข้าไปแก้"
"อ๋อ กลับดึกมั้ยคะ"
"พี่เองก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"ถ้างั้นก็ ขับรถดีๆ นะคะ"
"อยากไปเปิดหูเปิดตามั้ย"
"หือ??"
"ไปกับพี่ก็ได้นะ ถ้าเหนื่อยอยู่แต่ห้องน่ะ"
"แต่ชาไม่มีประโยชน์อะไรเลยนะคะ จะให้ไปทำไม"
"ไม่ได้ให้ไปทำงาน แค่ให้ไปเปิดหูเปิดตา"
"แต่พี่เต้บอก..."
"ก็ไม่ต้องให้มันรู้ไง"
"....."
"ยังไงเราก็กลับมาก่อนมันเลิกงานอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่บอกมันอยู่แล้ว"
ใบชาลังเลเพราะเธอเองก็อยากออกไปข้างนอกอยู่เหมือนกัน หลังเลิกเรียนกลับมาต่อให้จะทำงานเสร็จแล้วเธอก็ไม่รู้จะทำอะไร ไม่รู้จะไปที่ไหน
"กลัวพี่หรือเปล่า?"
"ไม่นะคะ"
"ดูเราเหมือนกำลังกลัวพี่เลยนะ"
"....."
"หึหึ พี่ดูเป็นคนเลวหรอ?"
"ไม่! เอ่อคือ...ไม่นะคะ ชา ชาก็แค่บอกไม่ถูก"
"ไปเถอะ อยากกินอะไรเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"
สุดท้ายเธอก็พยักหน้าตอบตกลง เพราะทนการรบเร้าของเขาไม่ไหว ทั้งที่วันนี้ทั้งวันเขาเงียบและไม่คุยกับเธอเลย เจอหน้ากันก็แค่มองหน้า บางครั้งหลบหน้าด้วยซ้ำ มันเลยทำให้เธอเดาใจและอารมณ์ของเขาไม่ถูก
เวลาต่อมา
ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรถออกไปพร้อมกัน ใบชาก็มองไปรอบๆ มองดูร้านอาหาร สถานที่อโคจร ที่เปิดตอนกลางคืน อะไรที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น
"ตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น?" คลินต์เหลียวมองคนข้างๆ พร้อมกับเอ่ยถามขึ้นขณะที่กำลังขับรถ
"ไม่เคยเห็นค่ะ"
"ไอ้เต้มันไม่เคยพาเที่ยวเลยหรือไง"
"เคยค่ะ แต่ชาไม่ชอบเที่ยวกลางคืน"
"โตแล้วนะ อะไรที่ไม่เคยลอง ก็ลองบ้างก็ได้ จะได้รู้จักสังคมให้มากขึ้น เผื่อไปไหนคนเดียวจะได้ไม่โดนหลอก"
"พูดอย่างกับว่า โลกนี้มันโหดร้ายงั้นแหละค่ะ"
"ก็ประมาณนั้น"
"งั้นช่วยบอกทีสิคะ ว่าชาควรระวังผู้ชายแบบไหนมากที่สุด"
"หึหึ ผู้ชายเจ้าชู้ หวังเข้ามาหลอกฟัน ชอบไถเงิน ไม่จริงใจ อะไรประมาณนั้นมั้ง"
"แล้วพี่ล่ะคะ?"
"พี่ทำไม?"
"พี่เป็นผู้ชายประเภทไหน ชาต้องระวังตัวจากพี่หรือเปล่า"
"ก็แล้วแต่จะคิดเอา"
"พี่เจ้าชู้หรือเปล่าคะ"
"ก็ตามประสาผู้ชาย พี่ไม่ได้มีใครนะ"
"แล้ว..."
"ดูวันนี้เราพูดมากเป็นพิเศษเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า"
"ไม่มีค่ะ แต่วันนี้พี่เงียบทั้งวันเลย ชาก็เลยทำตัวไม่ถูก นึกว่าพี่โกรธอะไรหรือเปล่า"
"พี่จะไปโกรธอะไร เราไม่ได้ทำอะไรให้พี่สักหน่อย"
"......"
"อย่าบอกนะ ว่ากำลังคิดถึงเรื่องเมื่อวาน"
"......"
"ไม่ต้องไปคิดอะไรมากหรอก ถือซะว่าพี่ไม่เคยทำแบบนั้น เรื่องนั้นมันก็แค่ความฝัน"
ความฝันงั้นเหรอ ชัดเจนขนาดนั้น จะให้เธอคิดว่ามันเป็นความฝันได้ยังไง และเธอก็ไม่มีทางลืมได้ง่ายๆ เลยด้วย
"พี่มีแฟนหรือเปล่า?"
"แล้วเห็นมั้ยล่ะ?"
"......" ใบชาส่ายหัวไปมาเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นการที่เธอไม่เห็นก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่มีแฟนนี่นา ตลอดเวลาที่อยู่มหาวิทยาลัย เธอเองก็เห็นผู้หญิงเข้ามาพัวพันอยู่กับเขาตั้งมากมาย ไม่ซ้ำหน้าเลยด้วย
"ถามพี่เรื่องนั้นทำไม"
"จะได้ระวังตัวค่ะ ถ้าพี่มีแฟนแล้ว แต่เรายังมาด้วยกันแบบนี้ พี่จะเดือดร้อนเอา"
"จะกลัวอะไรขนาดนั้น"
"กลัวสิคะ ชาไม่ได้อยากขึ้นชื่อว่า ไปแย่งแฟนของใครมานะ"
"ถ้างั้นเธอก็สบายใจได้ เพราะพี่ไม่ได้มีใคร"
"ค่ะ"
- ผู้เขียน
