ตอนที่ 30 ตามง้อ

1331 คำ

#วันถัดมา ใบชาตื่นขึ้นมาแต่เช้าทำกิจวัตรประจำวันของเธอ เหมือนจะเป็นเช้าที่สดใส(มั้ง)เพราะตั้งแต่ที่น้อยใจคลินต์เรื่องเมื่อวานเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาอีกเลย แม้กระทั่งข้อความที่ส่งเข้ามาเธอก็ไม่ยอมอ่าน จนมาตอนเช้าถึงได้เห็นว่ามีข้อความส่งเข้ามาเป็นสิบๆ โดยที่เธอไม่ได้เปิดอ่านเลยสักข้อความเดียว แต่แล้วยังไงล่ะ เขาทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเองนี่นา นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ รู้ตัวก็มาขอโทษแบบผ่านๆ แค่นั้นเองน่ะเหรอ ดูเหมือนการตบหัวแล้วลูบหลังไม่มีผิด "พี่ไปทำงานก่อนแล้วนะ" เตชินทร์บอกกับน้องสาวที่ยังอยู่ในครัว ก่อนที่ตนเองนั้นจะรีบเดินออกไป "พี่เต้!" ใบชาตะโกนเรียก พร้อมกับรีบวิ่งออกไปยื่นกล่องข้าวให้กับพี่ชายของตัวเอง "อะไร?" "ข้าวกลางวัน ชาทำไว้ให้ จะได้ไม่ต้องลงไปกินข้างล่าง" "ขอบคุณครับ" เตชินทร์รับกล่องข้าวที่ใส่ถุงกระดาษไว้เป็นอย่างดีแล้วรีบเดินออกไปจากห้อง จากนั้นใบชาก็เดินกลับเข้ามาต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม