เวลาเดียวกัน...คลินต์เดินเข้าไปหาเตชินทร์ที่กำลังยืนวุ่นอยู่กับการจดอะไรบางอย่างลงสมุดขณะที่คนงานกำลังช่วยกันเอาองุ่นใส่ลังไม้
"มีอะไรให้ช่วยไหม?"
"อ่าว มาทำไมครับ"
"ก็มาดูเฉยๆ อยู่บ้านคนเดียวอยู่ออฟฟิศคนเดียวมันเหงา"
"ไม่มีอะไรให้ช่วยหรอกครับ"
"เมื่อไหร่จะคุยกันตามปกติสักทีวะ คุณ'ครับฟังแล้วแสลงหูฉิบ! เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรือไงวะ เพื่อนก็คือเพื่อน ถึงจะไม่ได้เจอกันนานยังไงก็เป็นเพื่อน"
"......" เตชินทร์ไม่ได้ตอบอะไร แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ได้ทำตาม ต่อหน้าคนงานหลายคนเขายังคงปฏิบัติตามปกติ
"ทำงานอยู่ที่นี่เคยออกไปไหนบ้างไหม?"
"คุยกับผมเหรอครับ?"
"จะให้คุยกับใครวะไอ้ห่านี่!"
"......"
คลินต์เอามือทึ้งหัวตัวเองแรงๆ ทีนึง เพราะไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังเจอกับอะไร สองพี่น้องนี่ดูเหมือนกำลังกวนประสาทเขาอยู่ ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า แต่เขาไม่เข้าใจเลยเพราะทั้งสองปฏิบัติกับเขาเ
