ฉันกับพี่คลินต์รีบไปที่จุดนัดพบในทันที เวลานี้ฉันใจร้อนเอามากๆ และอยากเจอลูกที่สุดเลย มีแต่คนบอกให้ฉันใจเย็นแต่ในเวลานี้ฉันใจเย็นไม่ลงหรอก ถ้าไม่ได้เป็นแบบฉันไม่ได้ยืนอยู่จุดเดียวกันไม่มีวันรู้หรอกว่าคนเป็นแม่ที่ห่วงลูกแทบขาดใจมันเป็นยังไง ฉันกลัวว่าคนนั้นจะทำร้ายมะโซว กลัวว่าแกจะร้องไห้งอแงจนคนนั้นรำคาญและทำร้าย หัวสมองมันเอาแต่คิดเรื่องไม่ดีพวกนั้น ฉันพยายามแล้วแต่มันก็ห้ามไม่ได้จริงๆ
"อีกนานไหมคะกว่าจะถึง"
"ตามแผนที่ ก็อีกไม่ไกลแล้วนะ"
"ฉันร้อนใจ กลัวลูกเป็นอะไร"
"มะโซวจะต้องปลอดภัย ถ้าเขาเป็นอะไรแม้แต่ปลายเล็บ พี่ไม่ปล่อยมันเอาไว้แน่!"
"ตอนนี้พี่เต้กำลังจะตามมาใช่ไหม"
"ใช่ มันกำลังจะตามมาพร้อมกับตำรวจ"
ไม่นานนักก็มาถึงตึกที่เป็นโรงงานเก่าร้าง ซึ่งมันก็อยู่ในป่าและอยู่ไกลพอสมควรเลยเหมือนกัน ไกลจากไร่หลายสิบกิโลเลยเหมือนกัน
"ไม่เห็นมีรถใครเลยพี่คลินต์"
"มันคงไม่มีรถ หรือ
