ซึ่งเธอแตกต่างจากลินินสิ้นเชิง ลินินทิ้งเขาไปในวันที่เขาไม่เหลืออะไร แต่ขวัญข้าวอยู่ข้างๆ เขาคอยประคองเขา คอยฉุดดึงเขาขึ้นมาจากจุดที่ต่ำที่สุดของชีวิตเขา ทั้งที่เธอไม่ได้อะไรเลย ผู้หญิงคนนี้คือเพชรดีๆ นี่เอง เขาไม่มีทางทำหลุดมือของเขาหายไปไหนอีกแล้ว เขาจะผูกมัดเธอไว้ด้วยความรักของเขา ให้เธออยู่ข้างๆ เขาไปตลอดชีวิตของเขาเลย “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ ฉันรักคุณนะคะภาคิน” ขวัญข้าวเอ่ยออกมาด้วยดวงตาที่เอ่อคลอด้วยน้ำตา เธอว่าเธอจะไม่เศร้า แต่เห็นความตั้งใจของเขาแล้วเธอก็อดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างภาคินจะตื่นเต้นที่ต้องเซอร์ไพร์สเธอ แค่เขาพูดเฉยๆ แบบไม่ต้องจัดดอกไม้แบบนี้ เธอก็ยอมแต่โดยดีไม่ปฏิเสธแล้ว “ฉันก็ขอบคุณเธอจริงๆ นะขวัญ ขอบคุณที่อยู่ข้างๆ กันในวันที่ลำบากที่สุด ขอบคุณมากจริงๆ” ภาคินเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข เขาภูมิใจในตัวเองที่ได้รักผู้หญิงคนนี้