ตะขอหลุดออกจากกันทำให้ชายหนุ่มสามารถถลกบราเซียตัวสวยขึ้นไปเหนือเนินอกชูชัน ก่อนที่เขาจะใช้มือหนาไปครอบครองแสดงความเป็นเจ้าของอกสวยคู่นี้ มือหนานวดคลึงอกชูชันที่ตอบรับมือเขาอย่างพึงพอใจ
ขวัญข้าวได้แต่รู้สึกแปลกกับสัมผัสของเขา เธอกำลังสับสน นี่ร่างกายเธอกำลังรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา ในขณะที่ลิ้นหนาก็ยังชอนไชตักตวงความหอมหวานอย่างไม่รู้จักเบื่อ ทั้งลิ้นและมือของชายหนุ่มประสานงานกันเป็นอย่างดี ทำให้ขวัญข้าวเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของชายหนุ่มคุกรุ่นอยู่ทั่ว และยิ่งลิ้นอุ่นชื้นของเขาดุนดันเข้าไปมากเท่าไหร่ เธอก็รู้สึกควบคุมตนเองไม่ได้เรื่อยๆ สาวบริสุทธ์ที่ไม่เคยผ่านมือชายอย่างขวัญข้าว กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ช่ำชองของเขา
ชายหนุ่มไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเสียเปล่า เขาเริ่มรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มจัดการถอดแพนตี้ตัวจิ๋วแล้วรูดลงไปกองไว้ที่ปลีขางาม ขวัญข้าวรู้สึกเย็นวาบที่ส่วนล่างทันที
หญิงสาวเริ่มมีสติกลับมาอีกครั้ง เธอเริ่มปัดป้องตนเองโดยใช้มือเล็กไปปิดบังที่เนินสวาทของเธอ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เธอขัดขวางได้ เขาใช้มือหนาปัดมือบางออก จากนั้นเขาก็ส่งมือหนาเข้าไปสำรวจยังกลีบดอกไม้สีสดที่ยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน
มือหนาของเขาค่อยๆคลี่กลีบดอกไม้สีสดออกช้าๆ ก่อนที่จะเริ่มส่งนิ้วเรียวยาวของเขาเข้าไปเชยชมความงดงามของกลีบดอกไม้สีสด ขวัญข้าวได้แต่รู้สึกแปลกกับการล่วงล้ำกล้ำกลายของชายหนุ่ม
นิ้วเรียวยาวยีเข้าไปยังเม็ดแห่งความหฤหรรษ์ เพียงสักพักน้ำหวานเหนียวใสจึงเริ่มมีออกมาให้เห็น ร่างกายของขวัญข้าวกำลังทรยศเธออย่างเต็มขั้น มือที่เคยปัดป้องอยู่กลับกลายเป็นเกาะอยู่ที่แผ่นหลังชายหนุ่ม
เมื่อขวัญข่าวเริ่มมีน้ำหวานออกมา ชายหนุ่มก็เริ่มจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกตนเองออกจากร่างหนา ในขณะที่ขวัญข้าวเองก็พยายามที่จะลุกขึ้นเพื่อหนีออกไปจากห้องนี้ให้ได้อีกครั้ง แต่เป็นชายหนุ่มที่ไวกว่าเขาคว้าข้อมือหญิงสาวไว้แน่น
"จาปายไหนน.." เสียงของภาคินยังอ้อแอ้ แต่แรงฉุกกระชากที่ข้อมือสวยกลับตรงกันข้ามกับสภาพเมาแอ๋ของเขา
"ปล่อยฉัน!! คุณเมามากแล้วอย่าทำอะไรฉันเลยนะ" ขวัญข้าวเอ่ยออกไปเสียงดัง
แต่ดูเหมือนว่าคำทัดทานของหญิงสาวจะเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ภาคินขึ้นไปทาบทับบนตัวของขวัญข้าว ก่อนจะซอกไซร้ที่ซอกคอของหญิงสาวด้วยความเสน่หาที่ไม่อาจปิดไว้ได้มิด