ภาคินเข้ามานั่งในรถ ก่อนจะขับเคลื่อนออกไปช้าๆ ในขณะที่ขวัญข้าวกำลังรู้สึกใจเต้นอย่างประหลาด ภายในรถมีเพียงเสียงเพลงขับกล่อมเบาๆ ทำให้ขวัญข้าวรู้สึกเกร็งเหลือเกิน แต่ชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบลง
“รีบกลับมั้ย?” ภาคินหันมาสบสายตากับหญิงสาว ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาทันที
“ไม่ค่ะ คุณจะไปธุระที่ไหนหรือเปล่าคะ” ขวัญข้าวเอ่ยถามขึ้นมาทันควัน
“เปล่าหรอก เราไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะริมน้ำเจ้าพระยากันมั้ย” ภาคินเอ่ยชวนขึ้นมา มันทำให้ขวัญข้าวรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ที่เขาไม่ได้รู้สึกรำคาญเธอเหมือนดังเช่นที่เธอคิด
“ได้ค่ะ” ขวัญข้าวกล่าวจบก็พยักหน้ารับคำ
ทั้งคู่เดินทางไปจนถึงสวนสาธารณะ ที่ตั้งอยู่ติดริมน้ำเจ้าพระยา บรรยากาศยามเย็นแบบนี้ชวนให้หัวใจชุ่มฉ่ำเหลือเกิน ความร่มรื่นของต้นไม้ผสมผสานกับเสียงนกยามเย็นฟังดูช่างไพเราะเสนาะหูเหลือเกิน
“คุณชอบมาที่นี่เหรอคะ” ขวัญข้าวเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยใบหน้
