[รีบมานะ ฉันต้องการกำลังใจด่วน] ภาคินออดอ้อนราวกับเด็กที่ขาดความอบอุ่น
“ครับผม เดี๋ยวฉันขอตัวไปเรียกแทกซี่ก่อนนะคะ ไม่งั้นคนบางคนจะรอไม่ไหว” ขวัญข้าวกล่าวจบก็กดวางสายลงไป เธอรีบเดินไปเรียกแทกซี่ไปสนามกีฬาประจำจังหวัดเชียงใหม่
เมื่อขวัญข้าวเดินทางมาถึงที่สนามกีฬาเรียบร้อยแล้ว เธอรีบลงจากแทกซี่แล้วกดโทรศัพท์หาชายหนุ่ม เพียงไม่นานชายหนุ่มก็รับสาย
“ถึงแล้วค่ะ มารับฉันที” ขวัญข้าวรีบกล่าวลงไปในโทรศัพท์
[ยืนรอตรงนั้นแหล่ะเดี๋ยวฉันออกไปหา] ชายหนุ่มโต้ตอบสายออกไปด้วยความดีใจที่ขวัญข้าวมาให้กำลังใจเขา
ขวัญข้าวยืนรอชายหนุ่มอยู่สักพัก ก่อนที่จะเห็นเขาเดินจำอ้าวเข้ามาหาเธอ แล้วตรงเข้ากอดหญิงสาวด้วยความคิดถึง เพราะเขามาฝึกซ้อมอยู่ที่นี่ร่วมสัปดาห์ เชายหนุ่มจึงยังไม่เจอเธอเลย
“ขอกำลังใจหน่อย” ภาคินกระซิบที่ข้างหูหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแห่งความคิดถึง
“คุณคิน ทำอะไรคะอายเขา คนตั้งเยอะตั้งแยะ” ขวัญข้าวโ
