เวลาต่อมา
บ้านพักริมทะเล
ในที่สุดก็ได้มาเที่ยวพักร้อนหลังจากที่โหมงานหนักอยู่ร่วมปี ฮาน่ารีบลงจากรถเดินไปยังริมทะเลสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดอย่างเต็มอิ่ม สายตามองทอดยาวไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา เสียงคลื่นทะเลที่ได้ยินนั้นมันรื่นหูดีจังเลย
“อ่า...สดชื่นสุดๆ เลย”
สองหนุ่มที่กำลังช่วยกันขนของมองไปยังร่างบางที่กำลังยืนหันหลังให้กับพวกเขาอยู่แล้วก็อดยิ้มไม่ได้เลย เพราะขับรถมาเองจึงไม่ได้มีใครช่วยขนของลง แต่ถึงอย่างนั้นข้าวของที่เอามามันก็ไม่ได้เยอะอะไร
“เข้ามาดูบ้านก่อนสิฮาน่า” เสียงของคามิลดังลงมาจากชั้นสองของตัวบ้าน ฮาน่าแหงนมองขึ้นไปก็เห็นเจ้าของเสียงยืนอยู่หน้าระเบียงด้านบน
พอได้เห็นอย่างนั้นแล้วเธอก็รีบเข้าไปในบ้านทันที
“บ้านหลังนี้เขาเอาไว้ให้เช่าเหรอ?” เสียงหวานเอ่ยถามพร้อมกับกวาดตามองไปรอบๆ บ้านหลังนี้มันเหมือนกับบ้านคนมากกว่าจะเป็นบ้านที่ปลูกขึ้นมาเพื่อให้นักท่องเที่ยวมาเช่าอ
