เวลาผ่านไป
คอนโดใหญ่ชั้นดาดฟ้า
“พวกนายจะเข้าครัวกันอีกแล้วเหรอ?” ฮาน่าเอ่ยถามด้วยความตกใจ เมื่อเห็นสองคนนั้นถือข้าวของที่เพิ่งจะซื้อมาเข้าห้องครัว ส่วนมากเป็นของสดและเครื่องปรุงต่างๆ หลายอย่างเต็มมือกันไปหมด
ตั้งแต่เข้าครัวครั้งนั้นก็ห่างไปอยู่หลายวันเหมือนกัน จนกระทั่งวันนี้
“อื้อ ไม่อยากกินเหรอ?” ขุนเขาถาม
“เปล่า แค่ตกใจอ่ะ อย่าทำห้องครัวเละอีกนะ” น้ำเสียงของเธอนั้นอ่อนลง
“อย่าบ่นสิ ฉันไม่ได้ใช้เธอเก็บกวาดสักหน่อย เธอรอกินเฉยๆ ก็พอแล้ว” คามิลพูดขึ้น
“ก็รู้ว่าพวกนายไม่ได้ใช้ แต่เห็นแล้วมันน่ากลัว ตอนมองของที่พวกนายทำเสร็จอ่ะ” เธอทำหน้าบึ้งเล็กน้อย มองหน้าคามิลที่พูดกับเธอ เบื้องหน้าดูหน้าตาน่ากินน่าเอร็ดอร่อย แต่พอได้เห็นเบื้องหลังที่น่ากลัวแล้วมันก็รู้สึกแปลกๆ อยู่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน
“เอาน่า จะพยายามไม่ให้เละก็แล้วกัน”
ทั้งสองพากันเข้าไปในห้องครัว ส่วนฮาน่านั้นก็นั่งทำง
