หลายอาทิตย์ผ่านไป
คามิลเดินกลับเข้ามาในห้องทันทีที่ได้เห็นฮาน่านั่งดูทีวีอยู่เขาก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนตักของเธอทันที หญิงสาวก้มหน้าลงมองชายหนุ่มที่นอนอยู่บนตักของเธอ
“เป็นอะไรอีก?” เสียงหวานเอ่ยถามคนตรงหน้า มือเล็กนุ่มสัมผัสกับใบหน้าหล่อเหลาอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เขานั้นจะขยับศีรษะไปมาเหมือนกำลังออดอ้อนเธออย่างกับแมวน้อย
“เหนื่อยอ่ะ ขอนอนตักหน่อยนะ”
“อืม”
ไม่นานนักขุนเขาก็เดินออกมาจากห้องครัว พร้อมกับของกินเล่นที่แวะซื้อมาให้ฮาน่าก่อนจะกลับมาที่คอนโด
“ขนมได้แล้ว”
“ขอบใจ”
“เรื่องงานเป็นยังไงบ้าง” ขุนเขาถาม พร้อมกับนั่งลงข้างๆ เธอ
“ก็เรื่อยๆ นะ”
เพราะต้องทำงานอยู่กันคนละที่ บางครั้งเวลางานก็ไม่เท่ากันจึงไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันแบบนี้บ่อยๆ เท่าไหร่ น้อยนักที่จะได้หยุดแล้วมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้
ต่างคนต่างก็บริหารงานของตัวเองไป ไม่ได้มาสนใจกันสักเท่าไหร่นั
