คนตัวเล็กถูกผลักให้นอนราบลงกับเตียง ก่อนที่ขาเรียวจะถูกจับกางออกเผยให้เห็นกายสาวที่มี่เลือดเปรอะอยู่
ขุนเขาหันไปหยิบผ้าเปียกที่เขาไปเอามาก่อนหน้านี้เช็ดเลือดตรงนั้นให้แก่เธอจนสะอาด
“สะ แสบจัง” คนตัวเล็กส่งเสียงพึมพำออกมา เพราะรู้สึกแสบทันทีที่ผ้าเปียกนั้นสำผัสโดนช่องทางของเธอ หัวใจดวงน้อยๆ นั้นเต้นรัวไม่หยุด มันทั้งตื่นเต้นและรู้สึกเขินอายเมื่อได้อยู่ต่อหน้าสองเพื่อนสนิทโดยที่ไร้อาภรณ์เช่นนี้
“แล้วใครใช้ให้ใส่เข้าไปแบบนั้นเล่า!” ขุนเขาพูดเสียงแข็ง แต่ก็ปนความอบอุ่นให้เธอรู้สึกดีไปด้วย
มันเป็นไปได้ยากเหมือนกันนะ กับการมีอะไรครั้งแรกและใส่เข้าไปได้ง่ายๆ เลย ขนาดของทั้งสองเองก็ใช้ว่าจะเล็กเมื่อไหร่กัน
“ต้องเอานิ้วใส่เข้าไปก่อน” คามิลพูดเสียงแหบพร่า สายตาจ้องมองไปที่เรือนร่างสวยตรงหน้าไม่กระพริบ โดยเฉพาะตรงกายสาวที่กินท่อนเนื้อของเขาไปก่อนหน้านี้
แคบขนาดนั้นจะตะบี้ตะบันใส่เข้าไปเลย
