กลางดึก_
ในบรรยากาศเงียบงันและมืดสนิทจากการปิดไฟทุกดวง ร่างสูงยังนั่งตรงปลายเตียงตามลำพัง นับตั้งแต่ที่เขาจบบทสวาทแล้วยัยเด็กอวดดีก็หลับไปตอนไหนไม่รู้เรื่อง
แผ่นหลังเปลือยเปล่านุ่งเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ประสานสองมือหนาอยู่ตรงระหว่างสองขาแกร่ง ไม่คิดแม้แต่จะมองดูคนด้านหลัง
"....." ภายใต้ความเลือดร้อนในกายชายที่มันหายไปนานมากแล้ว เพิ่งกลับมาเพียงเพราะถูกการกระตุ้นของคนบนเตียง ทำให้เขาเริ่มสับสนในอะไรหลายๆ อย่าง รวมถึงการกระทำที่ลูกพีชไปยุ่งกับคนอื่นต่อหน้าต่อตา
"อื้อ..หนูเจ็บจังเลย" เสียงละเมอของร่างอรชรดังขึ้น ดึงสติทำลายความเงียบให้คนตัวสูงลุกไปกดโครมไฟข้างหัวเตียงเปิดรับแสงสลัว ถึงจะพบว่าใบหน้าสวยมีน้ำตานองข้างแก้ม กำผ้านวมแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปหมด ราวว่าเรื่องเพิ่งเจอมันทำให้จดจำกลายเป็นฝันร้าย
"คุณทำหนู..." เสียงใสยังละเมอตัดพ้อหนัก กวาดมือไปหาหมอนข้างราวเป็นสิ่งเดียวที่อยู่ข้า
