23
ห้าเดือนต่อมา
Pie’ s part
ตั้งแต่วันที่ฟอซ์กเดินทางไปต่างประเทศจนถึงตอนนี้ก็ห้าเดือนแล้ว ห้าเดือนที่ไม่ได้เห็นเขา ไม่ได้ยินเสียงของเขา จากที่ฟังคำบอกเล่าของป้าคือคุณปู่สั่งไว้ว่าไม่ให้เขากลับมาจนกว่าฉันจะคลอด
“ค่ะ คุณ...” ป้าแม่บ้านที่นั่งทำขนมหวานกับฉันรับโทรศัพท์แล้วหันมามองหน้าฉันแวบหนึ่ง ก่อนที่เธอจะเดินออกไปข้างนอกท่าทางน่าสงสัย
“...”
“ไม่อยู่สองอาทิตย์ค่ะ”
“...”
“ค่ะ...”
แล้วเธอก็คุยอะไรกับปลายสายอีกมากมายแต่ฉันไม่ได้ยิน ก่อนจะเดินกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจนผิดสังเกต
“มีอะไรเหรอคะ” ฉันสงสัยกับท่าทางนั่นจนต้องถามออกไป
“อ่อ เปล่าค่ะ” ป้าพูดแล้วหลบตาของฉันจนฉันต้องสงสัยไปมากกว่าเดิมอีก
จะว่าไปแล้วการที่ไม่ได้เจอเขามันทำใให้ฉันรู้สึกเหงามาก ทั้งที่ทุกคนรอบตัวกำลังสร้างความสุขให้ฉันมากมาย ทั้งคุณปู่ ป้าแม่บ้าน จะชอบชวนฉันหาอะไรทำเพื่อผ่อนคลาย แต่ฉันก็ยัง...คิดถึงเขาอยู่ดี
ถ
